گایگر هانس

دانشنامه آزاد فارسی

گایگِر، هانْس (۱۸۸۲ـ۱۹۴۵)(Geiger, Hans)
گایگِر، هانْس
فیزیک دان آلمانی، و سازندۀ شمارشگر گایگر. از ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۲ در دانشگاه منچستر انگلستان بود و در زمینۀ پرتوزایی با ارنست رادرفورد کار می کرد. در ۱۹۰۸، آنان دستگاهی طراحی کردند که ذرات آلفا را آشکارسازی و شمارش می کرد. ذرات آلفا ذرات باردار مثبتی اند که در جریان واپاشی پرتوزا تولید می شوند. در ۱۹۲۸، گایگر با همکاری والتر مولر نوع حساس تری از همان شمارشگر را ساخت که می توانست همۀ انواع تابش های یوننده را آشکارسازی کند. گایگر در نویشتات، واقع در راینلانت ـ پفالتس، زاده شد و در مونیخ و ارلانگن درس خواند. در ۱۹۱۲، پس از بازگشت از دانشگاه منچستر، به ریاست آزمایشگاه های پرتوزایی در برلین گمارده شد و در آن جا، گروه تحقیقاتی موفقی تشکیل داد. سپس، سِمت های دانشگاهی دیگری را در آلمان به عهده گرفت. از ۱۹۳۶ به بعد، در دانشگاه صنعتی برلین مشغول کار بود. موضوعات مطالعاتی گایگر در زمانی که با رادرفورد کار می کرد عبارت بودند از یافتن ارتباط ریاضی بین مقدار پراکندگی آلفا و وزن اتمی، یافتن ارتباط میان بُرد ذرۀ آلفا و سرعت آن، بررسی محصولات فروپاشی اورانیوم، یافتن ارتباط میان بُرد ذرۀ آلفا و ثابت واپاشی. از ۱۹۳۱ به بعد، گایگر عمدتاً در زمینۀ تابش کیهانی پژوهش می کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس