tongue tie

/ˈtəŋˈtaɪ//tʌŋtaɪ/
معنی: گیر کردن زبان، لکنت زبان
معانی دیگر: بند آمدگی زبان، سکوت، خموشی، بی حرفی، لکنت زبان داشتن

بررسی کلمه

اسم ( noun )
• : تعریف: a speech impediment caused by restriction of tongue movement by an abnormally short frenum.
فعل گذرا ( transitive verb )
حالات: tongue-ties, tongue-tying, tongue-tied
• : تعریف: to impede the speech of by, or as by, a tongue-tie.

مترادف ها

گیر کردن زبان (اسم)
tongue tie
لکنت زبان (اسم)
tongue tie

پیشنهاد کاربران

If you get tongue - tied you find it difficult to express yourself , usually . because you are nervous
She get tongue tie
زبونش بند اومد.
She is suffering from the tongue tie

بپرس