آل خرسان
خِرسان، آل، خِرسان، آل، خاندانی از عالمان و ادیبان
شیعی نجف می باشد.
نسب این خاندان از طریق محمد عابد به فرزند امام موسی کاظم علیه السلام می رسد. این خاندان علاوه بر شهرت در علم و ادب ، عهده دار نظارت بر حرم مطهر
امام علی علیه السلام و اداره امور زائران در نجف اشرف بوده اند.
اصل خاندان
خاندان خرسان در آغاز ساکن شهر
حلّه بودند، سپس برخی از آنان به
کربلا مهاجرت کردند تا این که سیدابوالحسن معصوم در قرن ششم در نجف اشرف اقامت گزید، ازاین رو در قرن پنجم، ششم و اوایل قرن هفتم این خاندان به آل معصوم مشهور بودند، اما شهرت این خاندان به اخرس، از زمان ابوالفتح ابن ابی محمدبن ابراهیم بن ابی فتیان غنائم بن عبداللّه بن حسن برکة است که به اخرس شهرت داشته و به فرزندان او بنواخرس گفته شده است.
افرادمشهورخاندان
برخی از مشهورترین افراد این خاندان عبارت اند از،ابوالحسن معصوم بن احمدبن حسن حائری، جد اعلای آل خرسان که در قرن پنجم و ششم می زیسته و او را بسیار ستوده اند. وی عهده دار امور حرم امام علی علیه السلام بود و بدین سبب مَقریزی از وی با عنوان «امام مشهد علی» یاد کرده است. در زمان تولیت او طلائِع بن رُزِّیک، وزیر مقتدر
فاطمیان به زیارت مرقد مطهر امام علی علیه السلام رفت و ظاهرآ میان این دو مناسبات خوبی برقرار شد، چنان که ابن رُزِّیک سالیانه مبلغی را نزد ابوالحسن معصوم می فرستاد.
شمس الدین
...
آل خرسان
خاندان آل خِرسان خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی
نجف، علاوه بر شهرت در علم و ادب، عهده دار نظارت بر
حرم امام علی(ع) و اداره امور زائران در نجف اشرف بوده اند. عالمان بزرگی به این خاندان متعلق هستند.
نسب خاندان آل خِرسان از طریق محمد عابد به فرزند
امام موسی کاظم(ع) می رسد این خاندان علاوه بر شهرت در علم و ادب، عهده دار نظارت بر حرم امام علی علیه السلام و اداره امور زائران در نجف اشرف بوده اند.
خاندان خرسان در آغاز ساکن شهر حلّه بودند، سپس برخی از آنان به کربلا مهاجرت کردند تا اینکه سیدابوالحسن معصوم در قرن ششم در نجف اشرف اقامت گزید، ازاین رو در قرن پنجم، ششم و اوایل قرن هفتم این خاندان به آل معصوم مشهور بودند،اما شهرت این خاندان به اخرس، از زمان ابوالفتح ابن ابی محمدبن ابراهیم بن ابی فتیان غنائم بن عبداللّه بن حسن برکه است که به اخرس شهرت داشته و به فرزندان او بنواخرس گفته شده است.
ابوالحسن معصوم بن احمد بن حسن حائری، جد اعلای آل خرسان می باشد؛ آل خِرسان، خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی نجف است.
ابوالحسن معصوم بن احمد بن حسن حائری، جد اعلای آل خرسان که در قرن پنجم و ششم می زیسته و او را بسیار ستوده اند.
ضامن بن شدقم، تحفة الازهار و زلال الانهار فی نسب ابناء الائمة الاطهار، ج۲، ص۳۰۳، قسم۲، چاپ کامل سلمان جبوری، تهران ۱۳۷۸ش.
۱. ↑ ضامن بن شدقم، تحفة الازهار و زلال الانهار فی نسب ابناء الائمة الاطهار، ج۲، ص۳۰۳، قسم۲، چاپ کامل سلمان جبوری، تهران ۱۳۷۸ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خراسان»، ج۱، ص۶۹۸۹.
...
احمد بن درویش بن محسن، یکی از شخصیت های آل خرسان می باشد؛ آل خِرسان، خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی نجف است.
احمد بن درویش بن محسن، فقیه و ادیب. او در نجف به دنیا آمد و نزد
فقیهان و بزرگان آن شهر دانش آموخت و از خواص و ملازمان شیخ موسی کاشف الغطا (متوفی ۱۲۴۳)، فقیه بزرگ
عراق، و کاتب شخصی او شد و به همراه او به بسیاری از شهرهای
ایران سفر کرد. او خطی خوش و در ادبیات مهارت داشت و به دو زبان عربی و فارسی شعر می سرود.
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۶، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
۱. ↑ محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۶، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵. ۲. ↑ محمد حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۱۶۹، قم ۱۴۰۵. ۳. ↑ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۸۱.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خراسان»، ج۱، ص۶۹۸۹.
...
جعفر بن احمد بن درویش، عالم، ادیب و شاعر، یکی از شخصیت های آل خرسان می باشد؛ آل خِرسان، خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی نجف است.
جعفر بن احمد بن درویش، عالم، ادیب و شاعر. او در ۱۷
ذیحجه ۱۲۱۶ به دنیا آمد
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
۱. ↑ محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵. ۲. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، قسم۱، ص۲۷۸، مشهد، قسم ۱ـ۴، ۱۴۰۴.۳. ↑ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۸۱.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خراسان»، ج۱، ص۶۹۸۹.
...
حسن بن عبدالهادی بن موسی، فقیه و محقق، یکی از شخصیت های آل خرسان می باشد؛ آل خِرسان، خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی نجف است.
حسن بن عبدالهادی بن موسی، فقیه و محقق آثار علمای بزرگ شیعه. تولد وی را به اختلاف ۱۳۲۱
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۸۵، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
پس از تکمیل دروس مقدمات،
فقه و
اصول را نزد فقیهانی چون
سیدابوالحسن اصفهانی،
میرزای نائینی،
آقاضیاء عراقی و رجال را نزد سیدابوتراب خوانساری و
اخلاق را نزد شیخ علی قمی و حکمت را از محضر نعمت اللّه دامغانی کسب کرد.
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۸۵، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
وی در تحقیق و احیای شماری از آثار علمی شیعه سهمی اساسی داشت، از جمله تحقیق و چاپ
تهذیب الاحکام شیخ طوسی همراه با شرح مشیخه آن در نجف اشرف در ۱۳۸۲
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، ج۱۴، ص۶۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
...
حسن بن علی بن شکر، فقیه امامی قرن سیزدهم، یکی از شخصیت های آل خرسان می باشد؛ آل خِرسان، خاندانی از عالمان و ادیبان شیعی نجف است.
حسن بن علی بن شکر، فقیه امامی قرن سیزدهم. او در حدود ۱۲۰۰ در نجف به دنیا آمد. فقه را در محضر
شیخ محمدحسن صاحب جواهر (متوفی ۱۲۶۶) آموخت و در همان زمان مجلس درسی برپا کرد که عالمان بسیاری از دانش وی بهره بردند.
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۶۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
۱. ↑ محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۶۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵. ۲. ↑ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۸۹.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خراسان»، ج۱، ص۶۹۸۹.
...