سلطان شاه

محمود بن ایل ارسلان بن اتسز پنجمین از خوارزمشاهیان ( بزرگ ) ( جل.وعزل ۵۶۸ ه.ق./۱۱۷۲م .- ف.۵۸۹ ه.ق./۱۱۹۴ م.). بعداز ایل ارسلان سلطان شاه که پسر کوچکش بود بسلطنت نشست ولی برادر بزرگش تکش زیر بار نرفت و با استمداد از قراختاییان سلطان شاه و ترکان خاتون مادر او را از خوارزم بیرون کرد و خود بر تخت سلطنت جلوس نمود . سلطان شاه و مادرش به موید آی ابه پناه بردند ولی در جنگ بین تکش و موید موید مغلوب و مقتول گردید و ترکان خاتون هم کشته شد و سلطان شاه به طغان شاه پناه برد . بین تکش و سلطان شاه چند بار جنگ و صلح واقع شد تا عاقبت سلطان شاه در گذشت .

رکن الدوله سلطان شاه، سومین حاکم قاوردی کرمان و فرزند قاورد بود که بعد از مرگ برادر خود، کرمان شاه قدرت را به دست گرفت و به مدت ۱۱ سال بر کرمان و مکران حکومت راند . در زمان وی بود که بار دیگر درگیری های بین سلجوقیان بزرگ و سلجوقیان کرمان آغاز شد اما سرانجام قرارداد صلحی بین طرفین امضا شد که برای مدت ها پایدار ماند.

سلطان شاه ( ـ ۵۸۹ ق)
از پادشاهان سلسلۀ خوارزمشاهیان در ایران. پسر دوم ایل اَرْسَلان بود و بعد از مرگ پدر، با حمایت های مادرش، ترکان خاتون، به سلطنت خوارزم رسید اما برادر بزرگش، عَلاءالدّین تَکِشْ، از پذیرش حکومت وی سر باز زد و به سوی خوارزم حرکت کرد. سلطان شاه به همراه مادرش ، برای یاری خواستن از ملک مُؤَیِّد آی آبه به نیشابور گریخت. تَکِشْ ، پس از ورود به خوارزم، به تخت نشست . ملک مُؤَیِّد به جنگ تکش درآمد و به همراه ترکان خاتون کشته شد و سلطان شاه نزد پادشاهان غور گریخت . او سپس به یاری قَراخَتاییان، مَرْوْ را اشغال و مدتی در آن جا حکومت کرد، ولی براثر اختلاف با سلطان غیاث الدّین غوری در جنگی که در حوالی مُرْغاب روی داد، شکست خورد و متواری شد و سال بعد، به سبب خیانت یکی از سردارانش ، از شدت اندوه درگذشت .