عصائب

لغت نامه دهخدا

عصائب. [ ع َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ عِصابة.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به عصابة شود.

فرهنگ فارسی

عصابه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عصائب، گروهی از یاران حضرت مهدی (علیه السّلام) هنگام ظهور بودند.
عصائب جمع «عصابه» به معنای گروهی بین ده تا چهل نفر است. گفته شده است «عصابه» گروهی از زاهدان و وارستگانند.
معرفی اجمالی
طبق برخی روایات، آنان یاران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از عراق هستند، که هنگام ظهور آن حضرت، خود را به مکه می رسانند و با او بیعت می کنند. پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) فرمود:... و گروه هایی از عراق بیرون می آیند که راهبان شب و شیران روز هستند، دل هایشان چون فولاد سخت است؛ میان رکن و مقام با او بیعت می کنند.... «و عصائب العراق رهبان باللیل لیوث بالنهار کان قلوبهم زبر الحدید فیبایعونه بین الرکن و المقام...»
عناوین مرتبط
یاران حضرت مهدی (علیه السّلام)

پیشنهاد کاربران

هوالعلیم
عصائب: جِ عصابه: گروه ، فوج، پیشانی بند
عصائب اهل حق: گروه شبه نظامی شیعی درعراق
به گروه و طرفداران و پیروان هر شخص حقیقی یا حقوقی فارغ از دین و مذهب میگویند و فقط مختص مدهبیون نمیشه
پس از ورود آمریکایی ها به عراق گروهی با همین نام شکل گرفت که اقدامات آنها باعث
خواری و حقارت آمریکایی ها گردید فیلم آن از شبکه مستند پخش شد

بپرس