پورین

پورین به ترکیب شیمیایی گفته می شود که حاصل ترکیب یک حلقه پیریمیدین با یک حلقه ایمیدازول است. پورین ها (با احتساب توتومرهای شان) فراوان ترین ترکیب های هتروسیکلیک نیتروژنی در طبیعت هستند.
پورین ها به همراه پیریمیدین ها سازنده بازهای آلی هستند که در ساختار دی ان آ به صورت نوکلئوتید شرکت دارند. پورین ها در طبیعت به فراوانی یافت می شوند. نیمی از بازهای آلی موجود در اسیدهای نوکلئیک پورین هستند که شامل آدنین و گوانین می شود. این بازها در ساختار دی ان آ از طریق پیوندهای هیدروژنی به پیریمیدین منتاظر خود متصل می شوند.
از آنجا که مواد شیمیایی پورین ها بواسطه بدن به اسید اوریک تبدیل شده، باید از خوردن غذاهای غنی از پورین اجتناب شود. غذاهای سرشار از پورین عبارتند از: گوشت، صدف و جگر، مغز و کلیه ها. محققان گزارش داده اند که مصرف گوشت یا غذاهای دریایی خطر حملات نقرس را افزایش می دهد، در حالی که به نظر می رسید مصرف فرآورده های لبنی برای کاهش این خطر مفید است.