گذشت

گذشتن، گذرکردن، ونیزبه معنی بخشش وبخشایش، وصرفنظرکردن ازچیزی
۱ - ( اسم ) گذشتن عبور . ۲ - سپری شدن مرور ( زمان ) : هر که نامخت از گذشت روزگار نیز ناموزد زهیچ آموزگار . ( رودکی ) ۳ - بخشایش عفو . ۴ - بلند همتی جوانمردی : شماها نمیدانید چه شیرین است وقتی آدم میتواند گذشت داشته باشد فدارکاری کند ... . ۵ - ( اسم ) راه گذرگاه . ۶ - جز بجز صرف نظر از ( گذشت از ... از گذشت ... ) : ای شرع پروری که گذشت از جناب تو دولت بهر دری که رود ایرمان بود . ( کمال اسماعیل ) از گذشت مصطفی و مجتبی جز مرتضی عالم دین را نیارد کس معمر داشتن . ( سنائی ) ۷ - آن سوی آن طرف آن جانب : گذشت دریای شور مک. معظمه است . ( یعنی از دریای شور گذشته در آن طرف مک. معظمه است ) ۸ - ( اسم ) گذشته رفته : گذشت برگشت ندارد .

[ گویش مازنی ] /gezasht chaal/ دره ای در کلاردشت چالوس

( مصدر ) ( صفت ) عفو بخشایش داشتن .

( مصدر ) بخشودن عفو کردن .

( صفت ) ۱- آنکه فرودستان را عفو کند زیر دستان را ببخشاید . ۲ - آنکه از گرفتن مال و وجوه خود چشم پوشد : آدم باگذشتی است مقابل بی گذشت .

بی اغماض . کم عفو . که هیچ عفو و اغماض ندارد دشمنی بی گذشت داریم . آدمی بی گذشت است .

( مصدر ) فوت وفات .

(گُ ذَ) (اِمص .) بخشش ، چشم - پوشی .

( ~ . تَ) (مص ل .) بخشش داشتن .

( ~ . کَ دَ) (مص م .) عفو کردن ، بخشیدن .

۱. [مجاز] گذشتن، گذر کردن: هر که نامخت از گذشت روزگار / نیز ناموزد ز هیچ آموزگار (رودکی: ۵۳۲).
۲. [مجاز] بخشش، بخشایش.
۳. [مجاز] صرف نظر کردن از چیزی.
* گذشت داشتن: (مصدر لازم) [مجاز] عفو و بخشایش داشتن.
* گذشت کردن: (مصدر لازم) [مجاز] عفو کردن، بخشودن.

فداکاری

سن

عفو ، گذشت ، بخشش ، مغفرت

تخفیف ، عفو ، گذشت ، خمود ، بخشش ، امرزش ، بهبودی بیماری

عفو ، گذشت ، بخشش ، امرزش

عفو عمومی ، گذشت

گذشت ، پوزش ، حکم ، بخشش ، فرمان عفو ، امرزش

عفو , مغفرة ، اِجْتازَ ، إِجْتَسَرَ

أزبَي علي

خطا

امتنع عنه

نعي