I نقطه دار و بی نقطه

I نقطه دار و بی نقطه. الفبای ترکی استانبولی که خود گونه ای از الفبای لاتین است، دو نسخهٔ مجزا و متفاوت از حرف I دارد: نقطه دار و بی نقطه.
I بی نقطه، I ı، نمایانگر صدای واکهٔ غیرگرد پسین بالا ( /ɯ/ ) است. هیچ یک از صورت های کوچک یا بزرگ I بی نقطه، نقطه ندارند.
I نقطه دار، İ i، نمایانگر صدای واکهٔ غیرگرد پیشین بالا ( /i/ ) است. هر دو صورت کوچک و بزرگ I نقطه دار، دارای نقطه می باشند.
مثال ها:
• İstanbul /isˈtanbuɫ/ که با صدای i آغاز می شود؛ نه ı
• Diyarbakır /dijaɾˈbakɯɾ/ اولین و آخرین واکه به شیوه ای متفاوت از یکدیگر تلفظ و نوشته می شوند