ابله ٔ چشم

لغت نامه دهخدا

( آبله چشم ) آبله چشم. [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ چ َ / چ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه سفید یا سرخی که بر ظاهر چشم پدید آید و در تداول عامه آن را تورک گویند.

فرهنگ فارسی

( آبله چشم ) دانه سفید یا سرخی که بر ظاهر چشم پدید آید و در تداول عامه آنرا تورک گویند

پیشنهاد کاربران

بپرس