اتابای بدری

دانشنامه آزاد فارسی

آتابای بدری. آتابای، بدری (تهران ۱۳۰۶ش)
(بدری خواجه نوری) فهرست نویس، مؤلف و مصحح ایرانی. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، وارد دانشگاه تهران شد و لیسانس ادبیات فارسی گرفت. در ۱۳۴۰، در امریکا فوق لیسانس کتابداری و فهرست نویسی نسخ خطی را دریافت کرد و پس از بازگشت، در کتابخانۀ سلطنتی مشغول خدمت شد و سپس به ریاست کتابخانه منصوب شد. او در دوران تصدی خود کوشید تا گنجینۀ مخطوطات گران بها را به علاقه مندان و دانش پژوهان بشناساند. در این کار، او به معرفی حدود ۲هزار نسخه خطی پرداخت. حاصل این کار در ۸ مجلد به چاپ رسید. این مجموعه در ۱۳۵۷ به عنوان بهترین کتاب سال (رتبۀ دوم) برگزیده شد. آتابای، موفق به دریافت چند دکترای افتخاری از دانشگاه های کابل، آنکارا، علیگره شد که آخرین آن ها از تاجیکستان به سال ۱۳۵۷ بود. بدری آتابای در ۱۳۵۹ش از ایران خارج و مدتی مقیم مصر شد. وی مدتی در دانشگاه های دخترانۀ الازهر، قاهره و عین شمس به عنوان استاد ممتاز به تدریس زبان فارسی و تاریخ ایران پرداخت. پس از چندی، از مصر به امریکا رفت؛ و هم اکنون در واشینگتن ساکن است و به کارهای فرهنگی می پردازد. از آثار اوست: پیرامون جنگ کبیر میهنی؛ گنجینه ای از هنرهای ظریف ایرانی؛ نگاهی به گوشه هایی از تاریخ ایران؛ تصحیح بیست و دو غزل از حافظ؛ آلبو م های کتابخانۀ سلطنتی ایران؛ تاریخ، سفرنامه، سیاحت نامه و جغرافیا؛ دیوان های خطی کتابخانه سلطنتی و کتاب هزار و یکشب؛ قرآن های خطی کتابخانه سلطنتی؛ کتاب دینی و مذهبی خطی کتابخانه سلطنتی؛ مرقعات کتابخانۀ سلطنتی.

پیشنهاد کاربران

بپرس