اتش اصفهانی حسن

دانشنامه آزاد فارسی

آتش اصفهانی حسن. آتش اصفهانی، حسن (اصفهان ۱۲۸۴ـ همان جا ۱۳۴۹ق)
متخلص به بی نوا و آتش، شاعر ایرانی. از شاگردان ملک الشعرای عنقا و آشفتۀ اصفهانی بود. به سبک هندی شعر می گفت و پیرو کلیم اصفهانی و صائب تبریزی بود. دیوان اشعارش، که بیشتر غزلیات اوست، به چاپ رسیده است (اصفهان، ۱۳۲۱ و ۱۳۳۶ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس