[ویکی نور] آتش در خانه وحی. آتش در خانه وحی از سری کتاب های «مسائل سؤال برانگیز در تاریخ اسلام»، اثر سعید داودی است که در آن به بررسی یکی از وقایع صدر اسلام که همان آتش زدن خانه حضرت زهرا(س) است، پرداخته شده است.
اخیراً یک فرد ناآگاه از تاریخ صحیح اسلام در منطقه سیستان و بلوچستان مقاله ای درباره دخت گرامی پیامبر(ص) نوشته و نام آن را «افسانه شهادت فاطمه زهرا(ع)» گذارده است. در این مقاله پس از ذکر مناقب و فضایل آن حضرت، خواسته است شهادت و بی حرمتی را که درباره آن حضرت انجام گرفته، منکر شود و بعضی دیگر، در سخنرانی های خود بر آن تأکید دارند. ازآنجاکه بخشی از این مقاله، تحریف روشن تاریخ اسلام است، نویسنده بر آن شده است تا به گوشه ای از این تحریف و بیان بخشی از این حقایق بپردازید تا ثابت شود شهادت بانوی اسلام یک واقعیت انکارناپذیر تاریخی است.
کتاب بدون مقدمه و تبویب یا فصل بندی خاصی، در سه گفتار، سامان دهی شده است.
نکته حائز اهمیت پیرامون کتاب، آن است که تمام مطالب آن، از منابع معروف اهل سنت گرفته شده است.
در گفتار نخست، به بررسی شخصیت حضرت زهرا(س) در لسان پیامبر(ص) پرداخته شده و به این نکته اشاره گردیده است که آن حضرت، از مقام والایی برخوردار بوده و سخنان پیامبر(ص) در حق ایشان، حاکی از عصمت و پیراستگی او از گناه است، آنجا که درباره او می فرماید: «فٰاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّی فَمَنْ أَغْضَبَهٰا أَغْضَبَنی؛ فاطمه پاره تن من است، هر کس او را به خشم آورد مرا خشمگین کرده است» و ناگفته پیداست که خشم پیامبر(ص)، مایه اذیت و ناراحتی اوست و سزای چنان شخصی در قرآن کریم چنین بیان شده است: «وَالَّذِینَ یؤْذُونَ رَسُولَ اللّٰهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» (توبه: 61)؛ آنان که رسول خدا را آزار دهند، برای آنان عذاب دردناکی است». به اعتقاد نویسنده، چه دلیلی استوارتر بر فضیلت و عصمت او که در حدیث دیگری رضای وی در گفتار پیامبر(ص) مایه رضای خدا و خشم او مایه خشم خدا معرفی گردیده است و می فرماید: «یٰا فٰاطِمَةُ إِنَّ اللّٰهَ یغْضِبُ لِغَضَبِک وَ یرْضیٰ لِرِضٰاک؛ دخترم فاطمه! خدا با خشم تو خشمگین و با خشنودی تو خشنود می شود».
در دومین گفتار، به احترام خانه آن حضرت در قرآن و سنت اشاره گردیده است. محدثان یادآور شده اند که «هنگامی که آیه مبارکه «فِی بُیوتٍ أَذِنَ اللّٰهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یذْکرَ فِیهَا اسْمُهُ (نور: 36)؛ در خانه هایی است که خدا رخصت داده که قدر و منزلت آنان رفعت یابد و نامش در آن ها یاد شود» بر پیامبر(ص) نازل شد، آن حضرت این آیه را در مسجد تلاوت کرد، در این هنگام شخصی برخاست و گفت: ای رسول گرامی! مقصود از این بیوت با این اهمیت کدام است؟ پیامبر(ص) فرمود: خانه های پیامبران! ابوبکر برخاست، درحالی که به خانه علی و فاطمه(س) اشاره می کرد، گفت: آیا این خانه از همان خانه هاست؟ پیامبر(ص) در پاسخ فرمود: بلی از برجسته ترین آن هاست».
اخیراً یک فرد ناآگاه از تاریخ صحیح اسلام در منطقه سیستان و بلوچستان مقاله ای درباره دخت گرامی پیامبر(ص) نوشته و نام آن را «افسانه شهادت فاطمه زهرا(ع)» گذارده است. در این مقاله پس از ذکر مناقب و فضایل آن حضرت، خواسته است شهادت و بی حرمتی را که درباره آن حضرت انجام گرفته، منکر شود و بعضی دیگر، در سخنرانی های خود بر آن تأکید دارند. ازآنجاکه بخشی از این مقاله، تحریف روشن تاریخ اسلام است، نویسنده بر آن شده است تا به گوشه ای از این تحریف و بیان بخشی از این حقایق بپردازید تا ثابت شود شهادت بانوی اسلام یک واقعیت انکارناپذیر تاریخی است.
کتاب بدون مقدمه و تبویب یا فصل بندی خاصی، در سه گفتار، سامان دهی شده است.
نکته حائز اهمیت پیرامون کتاب، آن است که تمام مطالب آن، از منابع معروف اهل سنت گرفته شده است.
در گفتار نخست، به بررسی شخصیت حضرت زهرا(س) در لسان پیامبر(ص) پرداخته شده و به این نکته اشاره گردیده است که آن حضرت، از مقام والایی برخوردار بوده و سخنان پیامبر(ص) در حق ایشان، حاکی از عصمت و پیراستگی او از گناه است، آنجا که درباره او می فرماید: «فٰاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنّی فَمَنْ أَغْضَبَهٰا أَغْضَبَنی؛ فاطمه پاره تن من است، هر کس او را به خشم آورد مرا خشمگین کرده است» و ناگفته پیداست که خشم پیامبر(ص)، مایه اذیت و ناراحتی اوست و سزای چنان شخصی در قرآن کریم چنین بیان شده است: «وَالَّذِینَ یؤْذُونَ رَسُولَ اللّٰهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» (توبه: 61)؛ آنان که رسول خدا را آزار دهند، برای آنان عذاب دردناکی است». به اعتقاد نویسنده، چه دلیلی استوارتر بر فضیلت و عصمت او که در حدیث دیگری رضای وی در گفتار پیامبر(ص) مایه رضای خدا و خشم او مایه خشم خدا معرفی گردیده است و می فرماید: «یٰا فٰاطِمَةُ إِنَّ اللّٰهَ یغْضِبُ لِغَضَبِک وَ یرْضیٰ لِرِضٰاک؛ دخترم فاطمه! خدا با خشم تو خشمگین و با خشنودی تو خشنود می شود».
در دومین گفتار، به احترام خانه آن حضرت در قرآن و سنت اشاره گردیده است. محدثان یادآور شده اند که «هنگامی که آیه مبارکه «فِی بُیوتٍ أَذِنَ اللّٰهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یذْکرَ فِیهَا اسْمُهُ (نور: 36)؛ در خانه هایی است که خدا رخصت داده که قدر و منزلت آنان رفعت یابد و نامش در آن ها یاد شود» بر پیامبر(ص) نازل شد، آن حضرت این آیه را در مسجد تلاوت کرد، در این هنگام شخصی برخاست و گفت: ای رسول گرامی! مقصود از این بیوت با این اهمیت کدام است؟ پیامبر(ص) فرمود: خانه های پیامبران! ابوبکر برخاست، درحالی که به خانه علی و فاطمه(س) اشاره می کرد، گفت: آیا این خانه از همان خانه هاست؟ پیامبر(ص) در پاسخ فرمود: بلی از برجسته ترین آن هاست».
wikinoor: آتش_در_خانه_وحی