آتشکده آذرخش. آتشکده آذرخش یا مسجد سنگی یکی از آتشکده های خاموش ایران است. این آتشکده در پنج کیلومتری جنوب شرقی شهر داراب، در دامنهٔ کوه، ساخته شده، سازه ای شگفت انگیز با نمای چلیپا ( صلیبی شکل ) که امروزه به نام مسجد سنگی، خوانده می شود. مساحت این آتشکده ۴۲۰ مترمربع است که یکپارچه از کوه تراشیده شده و در فاصلهٔ چهارکیلومتری خاوری داراب است.
بخشی از سقف این سازه باز است و در زیر آن حوض کم عمقی است. در بیرون این سازه، اتاق کوچکی در کوه ساخته شده که گویا جایگاه نگهبان آتشکده بوده است.
شهرستان داراب که نام قدیم آن دارابگرد بوده است در فاصله ۲۷۵ کیلومتری شرقی شیراز است.
برخی از پژوهشگران بر این باورند که آتشکدهٔ آذرخش در آغاز یکی از نیایشگاه های مهرپرستان آریایی بوده که در روزگار ساسانیان به آتشکده دگرگون شده است.
در زمان محمدحسن مبارز به سال ۶۵۲ قمری، محرابی به این آتشگاه افزوده شده و از آن پس، این سازه مسجد شده است. در نزدیکی آتشکدهٔ آذرخش، آسیابی در دل کوه ساخته شده است که از نظر معماری در نوع خود یگانه است. این آسیاب دارای دو تنوره بزرگ سنگی در بالای کوه است که از راه آنها آب وارد آسیاب می شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبخشی از سقف این سازه باز است و در زیر آن حوض کم عمقی است. در بیرون این سازه، اتاق کوچکی در کوه ساخته شده که گویا جایگاه نگهبان آتشکده بوده است.
شهرستان داراب که نام قدیم آن دارابگرد بوده است در فاصله ۲۷۵ کیلومتری شرقی شیراز است.
برخی از پژوهشگران بر این باورند که آتشکدهٔ آذرخش در آغاز یکی از نیایشگاه های مهرپرستان آریایی بوده که در روزگار ساسانیان به آتشکده دگرگون شده است.
در زمان محمدحسن مبارز به سال ۶۵۲ قمری، محرابی به این آتشگاه افزوده شده و از آن پس، این سازه مسجد شده است. در نزدیکی آتشکدهٔ آذرخش، آسیابی در دل کوه ساخته شده است که از نظر معماری در نوع خود یگانه است. این آسیاب دارای دو تنوره بزرگ سنگی در بالای کوه است که از راه آنها آب وارد آسیاب می شده است.
wiki: آتشکده آذرخش