اخاء

لغت نامه دهخدا

( آخاء ) آخاء. ( ع اِ ) ج ِ اَخ. اخوان. اِخوه.
اخاء. [ اِ ] ( ع مص ) مؤاخاة. اخاوت. اخوّت. وِخاء. برادری. برادری کردن با کسی. با هم برادری گرفتن. || دوست گردیدن.

اخاء. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اَخ. آخاء. برادران.

پیشنهاد کاربران

بپرس