اخرچی

برابر پارسی: ( آخرچی ) دَهنه دار، ستوربان

لغت نامه دهخدا

( آخرچی ) آخرچی. [ خ ُ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) آخورچی. جلودار اسبان :
درزمان ْ آخرچیان چست و خوش
گوشه افسار او گیرند و کش.

مولوی.

( آخر چی ) ( صفت ) جلودار ستوران جلودار چارپایان .

آخُرچی: ستوربان، دهنه دار