اداب مناظره

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آداب مناظره. آدابِ مناظِره، مجموعه ضوابطی که هنگام بحث و گفت وگوی فلسفی، علمی، دینی و اعتقادی باید مراعات شود.
در اصطلاح دانشمندان اسلامی، مقصود از بحث آن است که «اثبات حکم ثبوتی یا سلبی کنند به دلیل» و مراد از مناظره آن است که «دو خصم نظر کنند در حکم و مسأله ای به قصد آن که صواب پیدا شود».
مشکوه، محمد،«آداب البحث»، ج۱، ص۲۷، سالنامه پارس، تهران، ۱۳۲۴ش .
هدف اصلی از مناظره آن است که دو طرف گفت وگو، به یاری یکدیگر، به کشف حقیقت نایل آیند و مشکلی را بگشایند.
مناظره از دیدگاه نصیرالدین طوسی
به گفته خواجه نصیرالدین طوسی : «مناظره میان دو صاحب رأی متقابل بود که هر یک متکفّل بیان رأی خود باشند، به شرط آن که هر دو، بعد از وضوح، مساعدت حق کنند؛ و مباحثه استکشاف غامضی بود به طریق تعاون»
نصیرالدین طوسی، محمد بن حسن، اساس الاقتباس، ص۴۴۸، به کوشش محمد تقی مدرس رضوی، دانشگاه تهران، ۱۳۵۵ش.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس