آداب کشیشی. آدابِ کشیشی (Regulae Pastoralis liber)
کتابی در اهداف و قواعد زندگی روحانی، تألیف گرگوریوس کبیر، به زبان لاتینی، نوشته شده در ۵۹۱. این کتاب کوچک، که تأثیری عمیق و نازدودنی برجای نهاد، تا مدت ها سرمشقی برای اسقفان بود. گرگوریوس چرایی نپذیرفتن وظیفۀ اسقفی رم را برای یوحنای قسطنطینی توضیح می دهد و نشان می دهد که کشیشی چه وظیفۀ دشواری است. گرگوریوس کشیش را طبیب روح می خواند و در ضمن بیان وظیفه های کشیش، تصویری از کشیش آرمانی خود به دست می دهد. آداب کشیشی، که سندی دربارۀ گرگوریوس کبیر به شمار می رود، از نظر ادبی نیز حائز اهمیت است.
کتابی در اهداف و قواعد زندگی روحانی، تألیف گرگوریوس کبیر، به زبان لاتینی، نوشته شده در ۵۹۱. این کتاب کوچک، که تأثیری عمیق و نازدودنی برجای نهاد، تا مدت ها سرمشقی برای اسقفان بود. گرگوریوس چرایی نپذیرفتن وظیفۀ اسقفی رم را برای یوحنای قسطنطینی توضیح می دهد و نشان می دهد که کشیشی چه وظیفۀ دشواری است. گرگوریوس کشیش را طبیب روح می خواند و در ضمن بیان وظیفه های کشیش، تصویری از کشیش آرمانی خود به دست می دهد. آداب کشیشی، که سندی دربارۀ گرگوریوس کبیر به شمار می رود، از نظر ادبی نیز حائز اهمیت است.
wikijoo: آداب_کشیشی