آدلر آلفرد. آدلِر، آلفرد (۱۸۷۰ـ۱۹۳۷)(Adler, Alfred)
آدلِر، آلفرد
روان شناس اتریشی. از نظر او در توجیه رفتار انسان قدرت طلبیبیشتر از سائق جنسی اهمیت دارد. اختلاف نظر او با زیگموند فروید، در این زمینه موجب گسستن همکاری ده سالۀ او با بانی روان کاوی شد. مفاهیم عقدۀ حقارتو جبران افراطی، حقارت عضوی، و ترتیب تولدرا آدلر وضع کرد. او در وین زاده شد و تحصیل کرد. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۲۷ در آن شهر پزشک عمومی و متخصص اعصاب بود. تا ۱۹۰۲ با فروید در تماس بود و نقش مهمی در پیدایش جنبش روان کاوی داشت. آدلر مدیر «انجمن روان کاوی وین» بود اما در ۱۹۰۷، با تأکید بر قدرت طلبی به منزله ریشه روان رنجوری ها، از فروید که بر تمایلات جنسی در کودکی تأکید داشت، فاصله گرفت. آدلر و برخی دیگر، در ۱۹۱۱، محفل فرویدی را ترک کردند و «جنبش روان شناسی فردی» را بنا نهادند. او در ۱۹۳۵ به امریکا نقل مکان کرد. آدلر معتقد بود اصلی ترین علت رفتار بیمارگونه احساس بی کفایتی یا حقارت ناشی از، مثلاً، کوچک ترین عضو خانواده بودن یا تلاش کودک برای رقابت با دنیای بزرگسالان است. بیمار، در تلاش برای تسلط بر این احساس ها، غالباً به بهای زیرپاگذاشتن رفتار بهنجار اجتماعی یا، آن گونه که آدلر مطرح کرد، به قیمت ازدست دادن «منافع اجتماعی» به جبران افراطی می پردازد. هرچند مکتب روان شناسی او پرمعنا بود، تعریف کافی و روش دقیقی نداشت. برخی از آثار او عبارت اند از مطالعۀ حقارت عضوی و جبران روانی آن(۱۹۰۷)، شیوۀ کار و نظریۀ روان شناسی فردی(۱۹۱۲)، فهم ماهیّت انسان(۱۹۲۷)، و سرشت روان رنجوری(۱۹۱۲)، آدلر در اثر اخیر، که مهم ترین کتاب او بود، تأکید می کند منش و اعمال انسان باید براساس فرجام شناسیتبیین شود.
آدلِر، آلفرد
روان شناس اتریشی. از نظر او در توجیه رفتار انسان قدرت طلبیبیشتر از سائق جنسی اهمیت دارد. اختلاف نظر او با زیگموند فروید، در این زمینه موجب گسستن همکاری ده سالۀ او با بانی روان کاوی شد. مفاهیم عقدۀ حقارتو جبران افراطی، حقارت عضوی، و ترتیب تولدرا آدلر وضع کرد. او در وین زاده شد و تحصیل کرد. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۲۷ در آن شهر پزشک عمومی و متخصص اعصاب بود. تا ۱۹۰۲ با فروید در تماس بود و نقش مهمی در پیدایش جنبش روان کاوی داشت. آدلر مدیر «انجمن روان کاوی وین» بود اما در ۱۹۰۷، با تأکید بر قدرت طلبی به منزله ریشه روان رنجوری ها، از فروید که بر تمایلات جنسی در کودکی تأکید داشت، فاصله گرفت. آدلر و برخی دیگر، در ۱۹۱۱، محفل فرویدی را ترک کردند و «جنبش روان شناسی فردی» را بنا نهادند. او در ۱۹۳۵ به امریکا نقل مکان کرد. آدلر معتقد بود اصلی ترین علت رفتار بیمارگونه احساس بی کفایتی یا حقارت ناشی از، مثلاً، کوچک ترین عضو خانواده بودن یا تلاش کودک برای رقابت با دنیای بزرگسالان است. بیمار، در تلاش برای تسلط بر این احساس ها، غالباً به بهای زیرپاگذاشتن رفتار بهنجار اجتماعی یا، آن گونه که آدلر مطرح کرد، به قیمت ازدست دادن «منافع اجتماعی» به جبران افراطی می پردازد. هرچند مکتب روان شناسی او پرمعنا بود، تعریف کافی و روش دقیقی نداشت. برخی از آثار او عبارت اند از مطالعۀ حقارت عضوی و جبران روانی آن(۱۹۰۷)، شیوۀ کار و نظریۀ روان شناسی فردی(۱۹۱۲)، فهم ماهیّت انسان(۱۹۲۷)، و سرشت روان رنجوری(۱۹۱۲)، آدلر در اثر اخیر، که مهم ترین کتاب او بود، تأکید می کند منش و اعمال انسان باید براساس فرجام شناسیتبیین شود.
wikijoo: آدلر،_آلفرد_(۱۸۷۰ـ۱۹۳۷)