اذان

/~azAn/

برابر پارسی: ( آذان ) گوش ها | بانگ نماز

معنی انگلیسی:
call to prayer

لغت نامه دهخدا

( آذان ) آذان. ( ع اِ ) ج ِ اُذُن.
اذان. [ اَ ] ( ع مص ) آگاهی. آگاهی دادن. آگاهانیدن. نِداء. اعلام. خبر کردن. خبر بگوش رساندن. || گوش بچیزی داشتن ، قوله تعالی : «و اَذِنَت ْ لِرَبِّها و حُقَّت ْ». ( قرآن 2/84 )؛ یعنی گوش داشته است امر پروردگار را و واجب است او را که گوش دارد امر حق را. || اقامت نماز. رجوع به اقامه شود. || اذن. اذانت. || بانگ نماز کردن. بانگ نماز گفتن. آگاهانیدن وقت نماز. تأذین. در شرع خبر دادنست به وقت نماز با الفاظ مخصوص مأثور. ( تعریفات جرجانی ). در لغت اعلام است. و در شرع اعلام به وقت نماز باشد بطریقی مخصوص و معروف و گاه اذان اطلاق شود بر الفاظ مخصوصه معروفه که مجموع آن الفاظ را نیز اذان نامند. کذا فی الدرر فی شرح الغرر. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). || ( اِ ) بانگ نماز. گلبانگ. جمله های مخصوص که قبل از نماز گفته میشود.
- اذان اعلامی ؛ اذانی که بقصد اخبار دخول وقت گفته میشود.

اذان. [ اَ ] ( اِخ ) ( قریه ٔ... ) آذان. قریه ایست بحوالی هرات. و خواجه ابوالولید احمدبن ابی الرجا بدانجا مدفون است. رجوع به حبط ج 1 ص 292 شود.

فرهنگ فارسی

گوشها، جمع اذن
۱ - ( مصدر ) آگاهانیدن خبر کردن اعم کردن . ۲ - آگاهانیدن وقت نماز خبر دادن از وقت نماز با لفظهای مخصوصی که در شرع معین شده است خبر دادنست بوقت نماز با الفاظ مخصوص مائ ثور گلبانگ بانگ نماز لفظ ها و جمله های مخصوصی که در بامداد و نیمروز و شامگاه پیش از بر پای داشتن نماز در گلدسته و مناره و جز آن میخوانند الفاظ مخصوص و مائ ثور شرعی که قبل از اقام. نماز خوانده میشود . توضیح اذان در تعداد الفاظ با اقامه فرق دارد .
یا آذان قریه ایست بحوالی هرات

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - آگاه کردن ، خبر دادن . ۲ - خبر دادن از وقت نماز.

فرهنگ عمید

( آذان ) = اُذُن
کلمات مخصوصی به زبان عربی که در ساعات معیّن برای فراخواندن مردم به نماز با آواز بلند ادا می شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] آذان. معنی أَذَانٌ: اعلام همگانی
معنی نَادَیْتُمْ: ندا دادید - صدا زدید (ندا به معنای صدا زدن و خواندن با صدای بلند است . منظور از ندا دادن برای نماز در عبارت "وَإِذَا نَادَیْتُمْ إِلَی ﭐلصَّلَوٰةِ "، اذان گفتن است )
ریشه کلمه:
اذن (۱۰۲ بار)

[ویکی فقه] جملات مخصوص برای اعلام وقت نماز را اذان گویند، که به رسول خدا وحی شده است.
اذان، اسم مصدر باب تفعیل یا اسمی است که قایم مقام ایذان می شود و به معنای اعلام است.و به همین معنا در آیات ۳ سوره توبه و ۲۷ سوره حج و ۴۴ سوره اعراف به کار رفته است.
معنای اصطلاحی اذان
اذان در اصطلاح شرع، جملات مخصوصی است که در مواردی، از جمله اعلام وقت نماز و به عنوان مقدّمه نماز، تشریع شده است.
طریق عرضه اذان بر پیامبر
از نظر شیعه و برخی از اهل سنت، این جملات به صورت وحی به وسیله جبرئیل بر پیامبر عرضه گشت. امّا مشهور اهل سنّت، القای فقرات اذان را در خواب به عبدالله بن زید یا برخی دیگر از صحابه می دانند.
کاربرد فقهی اذان
...

[ویکی شیعه] اذان مجموعه اذکاری مشخص است که مسلمانان برای اعلام فرا رسیدن وقت نمازهای روزانه به صورت بلند می خوانند. اذان، دربردارنده تعالیم پایه ای اسلام است و از تکبیر، شهادت به یگانگی الله، رسالت حضرت محمد(ص)، دعوت به نماز و تشویق به صلاح، رستگاری و بهترین عمل تشکیل شده است. شیعیان و اهل سنت در برخی فقرات اذان، اختلافاتی با یکدیگر دارند. شیعیان عبارت «اشهد انّ علیّا ولیُّ الله» را از باب استحباب و مبتنی بر برخی روایات در اذان قرائت می کنند؛ بدون آنکه این فقره را جزو اذان بدانند. همچنین بر خلاف اهل سنت، عبارت «حی علی خیر العمل» را جزو اذان می شمارند. کسی را که اذان می گوید، مؤذن می خوانند.
اذان کلمه ای عربی از ماده «ا - ذ - ن» و این ماده به معنای اعلام کردن و آگاه کردن است و در قرآن کریم نیز به همین معنی به کار رفته است. گاهی برای اشاره به اذان و اقامه از اصطلاح أذانَین استفاده می شود.
بر پایه روایات، اذان در دو سال نخست پس از هجرت و پس از تغییر قبله از بیت المقدس به سوی کعبه تشریع گردید. بر پایه منابع امامیه پیامبر(ص) کیفیت اذان را از طریق وحی دریافت کرد. یک بار جبرئیل در شب معراج بانگ اذان سرداد و چون یک بار دیگر اذان گفت، پیامبر(ص)، علی(ع) را دستور داد تا بلال را فراخوند و او را اذان بیاموزد. همچنین در منابع اسماعیلیه با اندکی اختلاف به همین مطلب اشاره شده است.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام است
اذان، اسم مصدر باب تفعیل یا اسمی است که قائم مقام ایذان می شود و به معنای اعلام می باشد.
اذان در اصطلاح شرع، جملات مخصوصی است که در مواردی از جمله اعلام وقت نماز و به عنوان مقدمه نماز، تشریع شده است. از نظر شیعه و برخی از اهل سنت، این جملات به صورت وحی به وسیله جبرئیل بر پیامبر عرضه گشت؛ اما مشهور اهل سنت، القای فقرات اذان را در خواب به عبدالله بن زید یا برخی دیگر از صحابه می دانند.
اذان شیعه هیجده جمله است: «اللّه أکبر»، چهار بار، «أشهد أن لا اله الا اللّه»، «أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه»، «حیّ علی الصّلاة»، «حیّ علی الفلاح»، «حیّ علی خیرالعمل»، «اللّه أکبر» و «لا اله الا اللّه» هر کدام دوبار.
به قول مشهور، جمله «أشهد أنّ علیّا ولیّ اللّه» جزء اذان نیست، لیکن از آن جا که شهادت به توحید و نبوت بدون شهادت به ولایت کامل نیست، پسندیده و مطلوب است که بعد از جمله «أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه» شهادت به ولایت امیرالمؤمنین و سایر معصومان علیهم السلام نیز آورده شود.
مشهور اهل سنت، با حذف حیّ علی خیرالعمل و گفتن یک بار لا إله إلاّ اللّه در آخر اذان، آن را دارای 15 جمله می دانند. آنان جمله «الصلوة خیرٌ مِن النوم» را در اذان صبح بعد از حی علی الفلاح می افزایند.
جمله «حیّ علی خیرالعمل» نزد امامیه یکی از جملات اذان است که در روایت معراج به آن تصریح شده است. و بر پایه منابع روایی، این فقره در زمان ابوبکر و عمر در اذان گفته می شد و عمر با این پندار که این جمله مردم را از هر کاری به سوی نماز می کشاند و از جهاد باز می دارد، دستور داد آن را از اذان حذف کنند.
اذان به اذان اعلام و اذان نماز تقسیم می شود. اذان نماز نیز یا اذان نماز جماعت است یا اذان نماز فرادا.

[ویکی فقه] اذان (قرآن). اذان، اسم مصدر باب تفعیل یا اسمی است که قایم مقام ایذان می شود و به معنای اعلام است.
اذان، در لغت به معنای اعلام، و در اصطلاح شرعی، اعلان اوقات شرعی نماز با کلمات خاص است. در این مدخل از واژه «ندا» و مشتقات آن استفاده شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

آیینی عبادی شامل گفتن عبارت های معیّنی به عربی با بانگ خوش و بلند، برای فراخواندن مسلمانان به نمازهای یومیّه. مشهور در نزد امامیه استحباب آن است. بیشتر اهل سنت و کسانی چون شیخ طوسی در برخی از صور به وجوب آن عقیده دارند، چنان که ابن ابی عقیل آن را در نماز صبح و مغرب واجب می داند. از نماز عصر روز جمعه و عرفه، عشای شب مزدلفه، عصر و عشای مستحاضه وقتی که به دنبال نماز قبل خوانده شوند، اذان ساقط است. در گوش نوزاد نیز اذان گفتن مستحب است. کیفیت آن نزد امامیّه چهار الله اکبر، دو اشهد ان لا اله الا الله، دو اشهد ان محمد رسول الله، دو حیِّ علی الصلاه، دو حیّ علی الفلاح، دو حیّ علی خیرالعمل، دو الله اکبر و دو لا اله الا الله است. «اشهد ان علیاً ولی الله» جزءِ اذان نیست، اما شیعیان معمولاً آن را در اذان ذکر می کنند. حنفی ها به جای «حَیَّ علی خیرِالعمل» در اذان صبح «الصلاةُ خیرٌ مِنَ النَوم» می گویند؛ اما اذان اعلام فقط برای خبردادن از دخول وقت است و شرایط اذان نماز مانند قصد قربت و طهارت در آن معتبر نیست.

جدول کلمات

آذان
گوشها

پیشنهاد کاربران

آذان: [گردآوردەیِ واژەیِ "آذَن"] گوش ها
اَذان: نمازبانگ
بانگ مسلمانی
اعلام وقت نماز، اعلان وقت نماز، از مناسک دینی.
همه چیز اذان اوست ، خدا، به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست
برای برپاکردن نمازکه ستون دین است اذن دخول مانندحرم امامان معصوم برای ادای فریضه میباشد.

اذان از نظر لغوی به معنی «آگاهی دادن»، «آگاهانیدن» و «خبر به گوش رساندن» است. در دین اسلام، ندایی است برای اعلام وقت نماز با الفاظ مخصوص. در عربستان پیش از اسلام به ندا دادن و جمع کردن مردم برای خبرها و کارهای مهم، اذان گفته می شده است. نمازهای روزانهٔ مسلمانان در ساعات مشخصی ادا می شوند که به این زمان ها اوقات شرعی می گویند. از آنجا که به یاد داشتن زمان دقیق داخل شدن به وقت نماز کار آسانی نیست، در محله ها و شهرهای مختلف گفتن اذان با صدای بلند در مسجدها رواج داشته و دارد. اذان را مؤذن در جایی بلند مانند گلدستهٔ مسجد می خواند. خواندن اذان واجب نیست اما مستحب است که پیش از شروع هر نماز، ابتدا اذان و سپس اقامه خوانده شود. در صدر اسلام، پیامبر اسلام در چندین مورد برای اعلام خبر ( مانند فراخوانی برای جنگ بدر ) از اذان استفاده کرده است.
...
[مشاهده متن کامل]

اذان در ایران
در ایران بیشتر اذان را در آواز بیات ترک در گوشه روح الارواح می خوانده اند. به ویژه اذان مؤذن زاده اردبیلی که این استعداد در خانواده او موروثی است. اذان را در شور و شهناز و حجاز ابوعطا هم می خوانند. بسیاری از خوانندگان آواز در موسیقی ایران مرتبه مؤذنی نیز داشته اند. در مراسم تعزیه اگر اذان باید گفته شود، معمولا به آواز بیات کرد
یا آوازهای دیگر خوانده می شود.
در اینجا نمونه هایی از چند اذان مختلف را برایتان قرار دادم. امید است مورد قبول واقع شود.
است.
ردیف موضوع حجم
( KB ) زمان
1 مرحوم استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی 1
325 0:04:25
2 مرحوم استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی 2
1, 083 0:04:35
3 مرحوم استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی 3
1, 243 0:05:16
4 استاد سلیم مؤذن زاده اردبیلی
995 0:05:38
5 مرحوم استاد آقاتی
1, 103 0:04:40
6 استاد حسین صبحدل
1, 068 0:06:03
7 اذان مدینه
845 0:03:34
8 حرم امام رضا ( ع )
1, 228 0:05:12
9 اذان حزین
1, 442 0:06:07
10 اذان انتظار - کاظم زاده
1, 281 0:05:26
11 حسن رضائیان
677 0:05:07
12 استاد شیخ محمد طوخی
818 0:04:38
13 محمد صدیق منشاوی
919 0:03:53
14 عبدالباسط عبدالصمد
808 0:03:25
15 ابوالعینین شعیشع
895 0:03:47
16 شیخ محمود خلیل ألحُصَری
709 0:02:59
17 راغب مصطفی غلوش
1, 387 0:05:53
18 محمد حسین ابوریه
1, 289 0:05:28
19 حسین علی شریف
1, 010 0:04:16
20 سعید حافظ
630 0:02:39
21 طه ألفَشنی
895 0:03:47
22 عبدالرحمن
818 0:03:27
23 علی البناء
664 0:02:48
24 نقشبندی
639 0:02:41
برای دانلود کردن اذان های بالا، روی نام موذن راست کلیک نموده
و گزینه . . . Save Target As را انتخاب نمایید.
برای دانلو اذان های زیر روی اذان مورد نظر کلیک کنید.
اذان ماهور با صدای حسین صبحدل – بخش اول

اذان ماهور با صدای حسین صبحدل – بخش دوم

اذان گویی با لحن ایرانی در قرن اخیر در کنار گونه هایی با لحن عربی همواره نوازشگر گوش ایرانیان بوده است. سید جواد ذبیحی از آن دسته موذنانی است که ضمن توجه به موسیقی ایرانی، گوشه چشمی هم به الحان عربی داشت. نمی توان گفت نمونه اذان های وی صد در صد عربی اند ولی طعم عربی آنها، عموماً غالب است. یکی از آثارش در ابتدا حال و هوای بیات اصفهان و دستگاه همایون را دارد که هم ارز آن در موسیقی عربی حجاز خوانده می شود، اما در ادامه حالت ماهور پیدا می کند. ضمن اینکه در بندهای پایانی –بند حی علی خیر العمل - گریز کوتاهی به موسیقی عربی هم می زند.

اذان با صدای سید جواد ذبیحی را بشنوید

بپرس