اذرجوی

آذرجوی. ظاهراً نام دیگری از آتش آذرفرنبغ . این آتش در ۳۳۲ق ، هنگام تألیف مروج الذّهب ، به نام آزر (آذر) جوی وجود داشته است و به قول مسعودی مجوسان آن را از همۀ آتش ها و آتشکده ها محترم تر می شمردند. شاید آذرجوی چشمۀ نفتی سوزانی بوده است . مسعودی می نویسد، به گفته ایرانیان، کیخسرو به هنگام جنگ با ترکان، در این آتشکده نیایش کرده است . شهرستانی نیز این آتش را آذرخوا می نامد و می نویسد که آن را کشتاسف (گشتاسب ) از خوارزم به دارابجرد منتقل کرده و انوشیروان آن را از دارابجرد به کرمان برده و تا زمان مهدی ، خلیفۀ عباسی، معمور بوده است.