آراخوسیا. آراخوسیا (Arachosia)
(یا: آراخوزی، رُخَّج) منطقۀ باستانی و یکی از ساتراپ های شرقی امپراتوری هخامنشی، تقریباً در حدود قندهار کنونی در افغانستان، که قوم ایرانی آراخوسی در آن جا ساکن بودند. نام آن در کتیبه های فارسی باستان به صورت اَرَخواتیش و هراوتیش آمده به معنی «پرآب». خود واژه آراخوسیا از نام رودخانه ای در این ناحیه که یونانیان آن را «آراخوتوس» می نامیدند، گرفته شده و این نام هنوز به صورت ازغنداب (از ریزابه های رودخانه هیرمند) باقی مانده است. این منطقه از شرق به رود سند، از شمال به هندوکش، از غرب به درانگیانا یا زرنگ و از جنوب به گدروسیا محدود می شد. در گذشته آراخوسیا کوتاه ترین راه بین ایران و هند بود. اصلی ترین شهر آن آلکساندریا آراخوسیوروم بود که در دورۀ امپراتوری سلوکیان از متصرفات دولت سلوکی خارج شد و به تصرّف اشکانیان درآمد. آراخوسیا سرزمینی حاصل خیز بود که دشت هایش به تنهایی برای کشت محصولات کشاورزی و تهیه آذوقه کفایت می کرد و کوهستان های بخش شمال آن برای چرای گوسفندان مناسب بود.
(یا: آراخوزی، رُخَّج) منطقۀ باستانی و یکی از ساتراپ های شرقی امپراتوری هخامنشی، تقریباً در حدود قندهار کنونی در افغانستان، که قوم ایرانی آراخوسی در آن جا ساکن بودند. نام آن در کتیبه های فارسی باستان به صورت اَرَخواتیش و هراوتیش آمده به معنی «پرآب». خود واژه آراخوسیا از نام رودخانه ای در این ناحیه که یونانیان آن را «آراخوتوس» می نامیدند، گرفته شده و این نام هنوز به صورت ازغنداب (از ریزابه های رودخانه هیرمند) باقی مانده است. این منطقه از شرق به رود سند، از شمال به هندوکش، از غرب به درانگیانا یا زرنگ و از جنوب به گدروسیا محدود می شد. در گذشته آراخوسیا کوتاه ترین راه بین ایران و هند بود. اصلی ترین شهر آن آلکساندریا آراخوسیوروم بود که در دورۀ امپراتوری سلوکیان از متصرفات دولت سلوکی خارج شد و به تصرّف اشکانیان درآمد. آراخوسیا سرزمینی حاصل خیز بود که دشت هایش به تنهایی برای کشت محصولات کشاورزی و تهیه آذوقه کفایت می کرد و کوهستان های بخش شمال آن برای چرای گوسفندان مناسب بود.
wikijoo: آراخوسیا