اراینده


معنی انگلیسی:
dresser

لغت نامه دهخدا

( آراینده ) آراینده. [ ی َ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه آرایش دهد.

فرهنگ فارسی

( آراینده ) ( اسم ) آرایش کننده زینت دهنده .
آنکه آرایش دهد

فرهنگ عمید

( آراینده ) ۱. آرایش دهنده.
۲. زینت دهنده.
۱. آرایش دهنده.
۲. زینت دهنده.

دانشنامه آزاد فارسی

آراینده. آراینده (موسیقی) (arranger)
(یا: تنظیم کننده) در موسیقی ، شخصی که موسیقیِ ساختۀ آهنگ ساز دیگری را اقتباس یا به درخواست او برای ارکستر تنظیم یا در ارکستراسیون آن مشارکت می کند. استفاده از آراینده از هالیوود آغاز شد: سرگِی راخمانینوف، جورج گرشوین، و لئونارد برنستاین، و دیگران ، با کمک چنین افرادی آثار کنسرتی می ساختند. آراینده ها (تنظیم کننده ها) در موسیقی جازنیز معمولاً نقش دارند و از برجسته ترین افراد در این زمینه عبارت اند از جیل اوانز(۱۹۱۲ـ۱۹۸۸)، که برای مایلز دیویسو دیگران موسیقی تنظیم می کرد؛ و نیز بیلی استرِی هورن(۱۹۱۵ـ۱۹۶۷) که برای دوک ِ الینگتونکار آرایمان یا تنظیم انجام می داد.

پیشنهاد کاربران

بپرس