ارتور پیگو

آرتور پیگو. آرتور سیسیل پیگو ( به انگلیسی: Arthur cecil pigou ) اقتصاددان انگلیسی متولد ۱۸ نوامبر ۱۸۷۷ م. در شهر راید در جزیره وایت می باشد. [ ۱] وی از اقتصاددانان دانشگاه کمبریج بود[ ۲] و به عنوان نظریه پرداز اقتصاد رفاه قدیم مشهور است. او در سال ۱۹۵۹ بر اثر بیماری درگذشت. [ ۳]
پیگو در شهر راید واقع در جنوب شرقی انگلستان زاده شد. پدر وی کلارنس جورج اسکات پیگو، افسر ارتش، بود. او در جوانی بورسیه مدرسه مشهور هارو را که واقع در نیوزلندبود، بدست آورد و اولین رئیس مدرسه مدرن شد. در سال ۱۸۹۶به عنوان محقق تاریخ در کالج کینگ کمبریج پذیرفته شد. [ ۴] وی در سال ۱۸۹۹ موفق به کسب مدال طلای صدراعظم برای اشعار ادبی اش، و کبدن ( ۱۹۰۱ ) ، برنی ( ۱۹۰۱ ) و جایزه آدام اسمیت ( ۱۹۰۳ ) شد. آرتور پیگو با مطالعه فلسفه و شاخه علوم اخلاقی [ ۵] به اقتصاد روی آورد و تحصیلات خودرا تحت آموزش آلفرد مارشال گذراند. پایان نامه او درسال ۱۹۰۱ با عنوان «رابرت براونینگ به عنوان یک معلم مذهبی» به چاپ رسید. [ ۶]
پیگو در سال ۱۹۰۱ شروع به تدریس و سخنرانی در زمینه اقتصادی کرد و در سال ۱۹۰۲ عضوی از کالج کینگ در کمبریج شد. [ ۷] وی خود را وقف تحقیقات اقتصادی کرد و حاصلش ده ها مقاله و نظریات اقتصادی است. او تحت آموزش آلفرد مارشال تحصیل کرد و تحقیقات او متمرکز بر اقتصاد ارزشی بود. این اقتصادان انگلسیی تحت تأثیر اقتصاد رفاهی قرار می گیرد که منافع عمومی جامعه را که از کلیه تصمیماتی که گرفته می شود بررسی می کند ( یعنی افرادی که در مورد خرید، فروش و کار و بنگاه هایی که در مورد تولید و اشتغال تصمیم می گیرند. ) [ ۸] در سال ۱۹۰۸ پیگو به عنوان جانشین آلفرد مارشال در مقام استاد تمامی اقتصاد سیاسی در دانشگاه کمبریج انتخاب شد. وی دارنده این پست را تا سال ۱۹۴۳ بود. اگر بخواهیم ماندگارترین نقش پیگو دراقتصاد را بیان کنیم بی شک باید به نظریات او در اقتصاد رفاه اشاره کنیم، که در آن او مفهوم اثرات جانبی و مالیات پیگویی ( "مالیات پیگوویان" ) را مطرح کرد. ( که با تحمیل مالیات پیگویی به اثرات جانبی می توان به اصلاح مشکلات پیش آمده در این مسئله دست زد. ) دراقتصاد رفاه ( که در ابتدا با نام ثروت و رفاه خوانده می شد ) ، پیگو مفهوم اثرات جانبی مارشال را توسعه داد، در واقع اثرات جانبی و یا پیامدهای خارجی به این مفهوم اشاره دارد که هزینه و یا مزایا و سودی که به افراد تعلق می گیرد و پولی بابتش اخذ نمی شود و در واقع به شکاف قیمتی مصرف کننده و تولید کننده منجر می شود ، که در این راستا پیگو برای حل این مسئله در برابر اثرات جانبی منفی مالیات و در برابر پیامد خارجی و یا اثرات جانبی مثبت یارانه را مطرح کرد . در اوایل دهه ۱۹۶۰، تجزیه و تحلیل پیگو توسط رونالد کوز مورد انتقاد قرار گرفت، او استدلال کرد اگر شرکا در معامله بتوانند چانه زنی کنند، دیگر نیازی به مالیات و یارانه نیست. مفهوم اثرات جانبی برای اقتصاد رفاه مدرن و به ویژه برای اقتصاد محیط زیست از اهمیت اساسی برخوردار است. باشگاه پیگو، که به افتخار او نامیده می شود، یک انجمن متشکل اقتصاددانان مدرن است که از ایده مالیات کربن برای رفع مشکل گرم شدن کرهٔ زمین استفاده و حمایت می کند. وجه غفلت مطالعات پیگو، تحلیل او دربارهٔ طیف وسیعی از پدیده های بازار کار است که توسط اقتصاددانان بعدی مورد مطالعه قرار گرفته است، از جمله قدرت چانه زنی دسته جمعی، چسبندگی دستمزد، بازارهای داخلی کار ، بازار کار تفکیک شده وسرمایه انسانی. [ ۹] یکی از اقدامات اولیه او تأمین پشتیبانی مالی خصوصی برای جان کینز برای کار بر روی تئوری احتمال بود. [ ۱۰] همانطور که خود پیگو بیان می کند با وجود انتقادات بسیاری که برروی گفته های کینز داشت اما همچنان معتقد بودکه کینز در پایه گذاری نظریات خود، اطلاعات باارزشی از آنالیزهای اقتصادی ارائه داد؛ و بعدها عنوان کرد در قدردانی از کینز برای دستاوردهای ارزشمندش ناکام بوده است. [ ۱۱]