ازرم

توانگر شد آن هفت فرزند نیز
جهان را ز کردار بد شرم نیست
کسی را به نزدیکش آزرم نیست
دل پهلوانان همی گرم دار
بگفتار با هرکس آزرم دار.
کرا کار با شاه بدخو بود
نه آزرم و نه بخت نیکو بود.
ترا چون سواران دل و شرم نیست
مهان را به نزدیکت آزرم نیست.
ترا خود بدیده درون شرم نیست
پدر را بنزد تو آزرم نیست.
جهان را ز کردار بد شرم نیست
کسی را به نزدیکش آزرم نیست.
که دانا زد این داستان از نخست
که هر کس که آزرم مهمان نجست
نباشد خرد هیچ نزدیک اوی
نیاز آورد بخت تاریک اوی.
فردوسی.
ترا گر زآن برادر شرم بودی
مرا پیشت هزار آزرم بودی.
گه آمد کز بزرگان شرم داری
برادر را بسی آزرم داری.
( ویس و رامین )