استوریاس

آستوریاس. آستوریاس ( به اسپانیایی: Asturias ) یکی از ۱۷ بخش خودمختار اسپانیا است. این بخش خود یکی از پنجاه استان اسپانیا است. پایتخت آن اُبیه دو است. این استان ۷۸ دهستان دارد.
آستوریاس ابتدا توسط انسان راست قامت ( هومو ارکتوس ) و سپس توسط نئاندرتال ها ساکن شد. از دوران پارینه سنگی زیرین و در دوران پارینه سنگی زبرین، آستوریاس با نقاشی های غار در قسمت شرقی منطقه مشخص می شد. در دوره میان سنگی، فرهنگ بومی، فرهنگ آستوریاس توسعه یافت و بعدها، با معرفی عصر برنز، خرسنگ ها و گورپشته ها ساخته شدند. در عصر آهن، قلمرو تحت تأثیر فرهنگی سلت ها قرار گرفت. مردمان محلی سلت ها، معروف به آستورها، از قبایلی مانند لوگون ها، پسیکوها و دیگران تشکیل شده بودند که کل منطقه را با کاستروها ( شهرهای تپه ای مستحکم ) پر می کردند. امروزه نفوذ فرهنگ سلتی آستور در نام های مکان ها، مانند نام رودخانه ها و کوه ها همچنان ادامه دارد.
با فتح آستوریاس توسط رومیان تحت فرمان آگوستوس ( ۲۹–۱۹ پیش از میلاد ) ، این منطقه وارد تاریخ ثبت شده شد. رومیان بر آستورها تسلط یافتند، اما هرگز به طور کامل قادر به فتح آن نشدند. پس از چندین قرن بدون حضور خارجی، آنها در طول تهاجمات ژرمن ها در اواخر قرن چهارم پس از میلاد از احیای کوتاهی برخوردار شدند، در طول قرن پنجم پس از میلاد در برابر حملات سوئبی ها و ویزیگوت ها مقاومت کردند و اما با حمله مورها به اسپانیا به پایان رسید. با این حال، همان طور که برای رومیان و ویزیگوت ها بود، مورها نیز قلمرو کوهستانی را به راحتی فتح نمی کردند، و سرزمین های امتداد ساحل شمالی اسپانیا هرگز بخشی از اسپانیای اسلامی نشدند. با آغاز حملات مورها در قرن هشتم، این منطقه به پناهگاهی برای اشراف مسیحی تبدیل شد و در سال ۷۲۲، یک پادشاهی مستقل بالفعل به نام پادشاهی آستوریاس ( به اسپانیایی: Regnum Asturorum ) تأسیس شد که قرار بود مهد اولیه بازپس گیری اندلس ( به اسپانیایی: Reconquista ( Reconquest ) ) شود.
در قرن دهم، پادشاهی آستوریاس جای خود را به پادشاهی لئون داد و در قرون وسطی انزوای جغرافیایی این قلمرو، ارجاعات تاریخی را کمیاب کرد. از طریق شورش شاهزاده هنری ( بعدها انریکه دوم، پادشاه کاستیا ) در قرن چهاردهم، شاهزاده آستوریاس تأسیس شد. مشهورترین طرفداران استقلال گونزالو پلاز و ملکه اوراکا بودند که در عین پیروزی های قابل توجهی، در نهایت توسط نیروهای کاستیایی شکست خوردند. آستوریاس پس از ادغام با پادشاهی اسپانیا، اشراف بلندپایه ای را در اختیار دربار اسپانیا قرار داد و نقش مهمی در استعمار آمریکا ایفا کرد. از سال ۱۳۸۸، وارث تاج و تخت کاستیا ( بعدها اسپانیا ) به عنوان شاهزاده ( یا شاهزاده خانم ) آستوریاس نامیده می شود. در قرن شانزدهم، جمعیت برای اولین بار به یکصدهزار نفر رسید و در یک قرن دیگر این تعداد به دلیل ورود ذرت آمریکایی دو برابر شد.

آستوریاس. آسْتوریاس (Asturias)
ناحیه ای خودمختار در شمال اسپانیا، با ۱۰,۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۱,۰۹۱,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۱). ذرت، میوه، شراب سیب، و محصولات لبنی تولید می کند؛ دامپروری نیز در آن رواج دارد. در گذشته نیمی از زغال سنگ اسپانیا را تأمین می کرد، اما اکنون بیشتر معادن آن تعطیل شده اند. اوویِدو(مرکز) و خیخونمهم ترین شهر های صنعتی آن به شمار می روند. آستوریاس در قرن ۸م کشور مسیحی مستقلی بود که این استقلال با پیروزی دون پلایودر نبرد کوْوادوْنگا(۷۱۸م) حاصل شده بود. آستوریاس در زمان های مختلف با لئون، گالیسیاو کاستیلدر جنوب متحد شد؛ گاهی اوقات این کشورها بین پسران پادشاه تقسیم و بعدها دوباره با هم یکی می شدند. آستوریاس تا ۱۰۳۵م تحت سلطۀ کاستیل درآمد. بزرگ ترین پسر پادشاه اسپانیا هنوز هم شاهزاده آستوریاسنامیده می شود.