آفت دهان. آفْت دهان ( به انگلیسی: Aphthous stomatitis ) یک بیماری شایع در دهان است که ضایعات دردناک نِکروتیک در مخاط دهان، زبان و لثه به بار می آورَد. علت آن ناشناخته است. این ضایعات یک دوره ده تا چهارده روزه باقی می مانند و خود به خود از بین می روند. در بیشتر موارد، این علائم عودکننده هستند.
شیوع آفْت در جوامع مختلف از ۶٪ تا ۶۶٪ گزارش شده و متوسط شیوع آن ۲۰٪ است. در زن ها برتری نسبی دارد. [ ۲] آفْت، یک عفونت ویروسی نیست و قابلیت سرایت هم ندارد، اما عامل ژنتیک در بروز آن بسیار مؤثر است. [ ۳] دورهٔ آن حدود یک ماه است و اغلب پس از آن بدون درمان هم بهبود می یابد. درمان آن اغلب علامتی است و برای رفع آن بیشتر از دهان شویه یا قطره استفاده می شود.
اِتیولوژیِ آفْتِ عودکنندهٔ دهانی دقیقاً مشخص نیست، اما مواردی به عنوان علل زمینه ساز برای آن معرفی شده اند؛ مانند زمینهٔ ارثی، استرس، اختلالات آسیب شناختی ( ایمونولوژیک ) ، عوامل هورمونی، کمبودهای تغذیه ای و نقایص خونی، سیگار و کمبود ویتامین c وحساسیت های غذایی.
• زخم ویروس هرپس ( تبخال )
• زخم مینور ( کوچک )
• زخم ماژور ( بزرگ )
آفْت در سه شکل عمده وجود دارد که شایع ترین آن ها آفْت های کوچک ( مینور ) با شیوع ۸۰٪ و آفْت های بزرگ ( ماژور ) با شیوع حدود ۱۰٪، و ۱۰٪ بقیه نیز به صورت تبخال شکل دیده می شود. [ ۵] علائم آفْت محدود به دهان هستند و بیمار علائم عمومی ( مانند تب ) ندارد. علامت اصلی درد یا سوزش در محل آفْت است. ممکن است درد با بعضی غذاها و آشامیدنی ها ( مانند اسیدها ) تشدید شود. با بهبود زخم، درد نیز کاهش می یابد. شکایت بیماران درد شدیدی است که با اندازه دانه های سفیدی که در دهان شان ایجاد شده، تناسبی ندارد. به لحاظ دردناک بودن، در برخی موارد با تبخال اشتباه می شود اما حقیقت این است که تبخال ( عفونت هرپس ) با سفیدک ( آفت ) تفاوت دارد. [ ۶]
• استرس های عاطفی یا جسمانی، اضطراب یا ناراحتی و عصبی بودن پیش از عادت ماهانه
• آسیب به مخاط دهان بر اثر فشار موضعی دندان های مصنوعی، غذاهای داغ، مسواک زدن خشن و با شدت یا کار دندانپزشکی
• آزردگی و تحریک ناشی از خوراکی هایی مثل شکلات، غذاهای ترش و اسیدی ( سرکه ) و غذاهای دودی، آجیل ها یا چیپس های نمک زده شده، گردو، فندق، پسته، پنیر و بادنجان
• اسید فولیک و ویتامین ب۲[ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشیوع آفْت در جوامع مختلف از ۶٪ تا ۶۶٪ گزارش شده و متوسط شیوع آن ۲۰٪ است. در زن ها برتری نسبی دارد. [ ۲] آفْت، یک عفونت ویروسی نیست و قابلیت سرایت هم ندارد، اما عامل ژنتیک در بروز آن بسیار مؤثر است. [ ۳] دورهٔ آن حدود یک ماه است و اغلب پس از آن بدون درمان هم بهبود می یابد. درمان آن اغلب علامتی است و برای رفع آن بیشتر از دهان شویه یا قطره استفاده می شود.
اِتیولوژیِ آفْتِ عودکنندهٔ دهانی دقیقاً مشخص نیست، اما مواردی به عنوان علل زمینه ساز برای آن معرفی شده اند؛ مانند زمینهٔ ارثی، استرس، اختلالات آسیب شناختی ( ایمونولوژیک ) ، عوامل هورمونی، کمبودهای تغذیه ای و نقایص خونی، سیگار و کمبود ویتامین c وحساسیت های غذایی.
• زخم ویروس هرپس ( تبخال )
• زخم مینور ( کوچک )
• زخم ماژور ( بزرگ )
آفْت در سه شکل عمده وجود دارد که شایع ترین آن ها آفْت های کوچک ( مینور ) با شیوع ۸۰٪ و آفْت های بزرگ ( ماژور ) با شیوع حدود ۱۰٪، و ۱۰٪ بقیه نیز به صورت تبخال شکل دیده می شود. [ ۵] علائم آفْت محدود به دهان هستند و بیمار علائم عمومی ( مانند تب ) ندارد. علامت اصلی درد یا سوزش در محل آفْت است. ممکن است درد با بعضی غذاها و آشامیدنی ها ( مانند اسیدها ) تشدید شود. با بهبود زخم، درد نیز کاهش می یابد. شکایت بیماران درد شدیدی است که با اندازه دانه های سفیدی که در دهان شان ایجاد شده، تناسبی ندارد. به لحاظ دردناک بودن، در برخی موارد با تبخال اشتباه می شود اما حقیقت این است که تبخال ( عفونت هرپس ) با سفیدک ( آفت ) تفاوت دارد. [ ۶]
• استرس های عاطفی یا جسمانی، اضطراب یا ناراحتی و عصبی بودن پیش از عادت ماهانه
• آسیب به مخاط دهان بر اثر فشار موضعی دندان های مصنوعی، غذاهای داغ، مسواک زدن خشن و با شدت یا کار دندانپزشکی
• آزردگی و تحریک ناشی از خوراکی هایی مثل شکلات، غذاهای ترش و اسیدی ( سرکه ) و غذاهای دودی، آجیل ها یا چیپس های نمک زده شده، گردو، فندق، پسته، پنیر و بادنجان
• اسید فولیک و ویتامین ب۲[ ۷]
wiki: آفت دهان