اقچه کهل

و همچنین دراین مقطع زمانی در ییلاق آن که بعد از روستای اوچ تپه قرار دارد، بلاغ های طبیعی و آب های گوارای آن تحت عناوین کیچیک بلاغ ( چشمه کوچک ) بویوک بلاغ ( چشمه بزرگ ) و سویوغ بلاغ ( چشمه سرد ) برای نوشید و گذراندن اوقات فراغت در محلی دنج و آرام که آبهای آن کمتر از آب کندوان است هائز اهمیت می باشد.
آب آشامیدنی آن که از منقطه ارشد چمن یعنی بالاتر از روستای کندوان و از دامنه سهند آورده شده خاصیت دارویی دارد.
اهالی آقچه کهل به دامداری و کشاورز مشغولند .
اهالی روستا از پرورش گاو ، گوسند ، بز ، اسب، مرغ و. . . . و همچنین از کاشت محصولات همچون گندم ، جو، یونجه ، نخود ( قرمز و سفید ) ، چاودار ، عدس و . . . . امرار معاش کرده و زندگی می چرخانند.
اهالی روستای آقچه کهل در زمان حمله روس ها از خود رشادت و غیر ت نشان داده و روسها را مجبور به عقب نشینی از زورگوی هایشان کردند از جمله از جانگذشتگی میتوان به رشادت مرحومین کربلایی حسین محسنی و غلام علیجانی اشاره کردو هنوز هم بعد از سالیان سال زبانزد اهل روستاست.