[ویکی فقه] آل طاووس. آلِ طاووس، خاندانی از شیعیان امامی و سادات علوی دارای پایگاه علمی و سیاسی قرن هفتم در عراق بودند.
این خاندان منسوب است به محمد بن اسحاق مشهور به «طاووس».گفته اند وی بدان جهت به طاووس شهرت یافت که دارای چهره ای زیبا و پاهایی نامتناسب بود.آل طاووس از سوی پدر به امام حسن مجتبی (علیه السلام) و از سوی مادر به علی بن حسین بن علی(علیه السلام) نسب می برند و از این رو به سادات حسنیِ حسینی شهرت دارند.محمدطاووس در روزگار خود از عالمان و محدثان بود و مقام ریاست سادات علوی را در حلّه و سوری (سورا) به عهده داشت و پس از او این مقام به برجستگان این خاندان انتقال یافت.هرچند اخلاف او عموماً به ابن طاووس شهرت دارند، اما در میان آنان سه تن بیش از دیگران به این عنوان شهرت یافته اند: علی بن موسی، احمد بن موسی و عبدالکریم بن احمد.در کتاب های فقهی و رجالی و کتاهای دعا، ابن طاووس به تناسب موضوع، یکی از این سه تن است.
بنام ترین عالمان آل طاووس
بنام ترین عالمان آل طاووس، چهار تن هستند.
← سید بن طاووس
(۱) آستان قدس، فهرست،ج۵،ص۱۲۴،ص ۱۲۵،ص ۱۲۶،ص ۱۷۷،ص ۲۹۵،ص ۲۹۶،ج۶،ص۲۱۰،ص ۲۱۳،ص ۲۳۱،ص ۲۳۲،ص ۲۷۰-۲۷۱،ص ۲۷۶،ص ۲۸۶،ص ۲۹۹،ص ۳۶۱، ص۴۳۱،ص ۴۳۲،ص ۴۵۸.(۲) آقابزرگ، طبقات اعلام الشّیعه (قرن السّابع)، بیروت، ۱۹۷۲م،ج۷،ص ۱۳،ص ۱۴،ص ۹۱،ص ۹۲،ص ۱۱۶،ص ۱۱۸،ص ۱۸۵.(۳) امین، محسن، اعیان الشّیعه، بیروت، ۱۴۰۲ق،ج۳، ص ۱۸۹-۱۹۱،ج۸، ص ۳۵۸-۳۶۳،ج۹، ص ۱۴۸.(۴) بستانی ف؛(۵) حقوق، خطی، ص ۲۶۱،ص ۲۶۵،ص ۴۸۹؛(۶) شورا، خطی،ج۲، ص ۱۲۰،ص ۴۵۲،ص ۴۵۳،ج۶، ص ۶۵،ج۷، ص ۳۸۲،ج ۹ ، ص۶۴۰،ص ۶۴۲،ج۱۱، ص ۱۷۲، ج۱۲، ص۳۷،ص ۶۸،ص ۶۹،ج۱۳، ص ۲۳۷،ص ۲۳۹؛(۷) مرکزی، خطی،ج۸، ص ۷۲،ص ۶۲۷،ج۹،ص ۸۲۰،ص ۹۴۸،ص ۱۴۷۲،ج۱۱، ص ۲۰۶۲،ج۱۲، ص ۲۶۰۴،ص ۲۶۰۵،ص ۲۸۰۷، ج۱۳، ص۳۰۸۵،ص ۳۱۲۸،ص ۳۲۷۵،ص ۳۲۸۸،ج۱۵، ص۴۱۶۵،ص ۴۱۶۶؛(۸) ملی، خطی،ج۶، ص ۲۹۵،ص ۲۹۶،ص ۲۹۷،ص ۶۴۲،ص ۶۴۳،ج۷، ص ۲۲۸،ص ۲۸۴،ص ۲۸۵،ص ۲۸۶،ص ۴۱۵،ج۸، ص ۱۴،ج۹، ص ۳۷۱.(۹) نامۀ دانشوران؛(۱۰) وزیری، خطی،ج۳، ص ۸۷۴،ص ۹۹۶،ص ۱۰۲۴،ص ۱۰۴۴،ص ۱۰۷۱،ص ۱۰۸۳،ج۴، ص ۱۲۹۴،ج۵، ص ۱۸۳۲؛
این خاندان منسوب است به محمد بن اسحاق مشهور به «طاووس».گفته اند وی بدان جهت به طاووس شهرت یافت که دارای چهره ای زیبا و پاهایی نامتناسب بود.آل طاووس از سوی پدر به امام حسن مجتبی (علیه السلام) و از سوی مادر به علی بن حسین بن علی(علیه السلام) نسب می برند و از این رو به سادات حسنیِ حسینی شهرت دارند.محمدطاووس در روزگار خود از عالمان و محدثان بود و مقام ریاست سادات علوی را در حلّه و سوری (سورا) به عهده داشت و پس از او این مقام به برجستگان این خاندان انتقال یافت.هرچند اخلاف او عموماً به ابن طاووس شهرت دارند، اما در میان آنان سه تن بیش از دیگران به این عنوان شهرت یافته اند: علی بن موسی، احمد بن موسی و عبدالکریم بن احمد.در کتاب های فقهی و رجالی و کتاهای دعا، ابن طاووس به تناسب موضوع، یکی از این سه تن است.
بنام ترین عالمان آل طاووس
بنام ترین عالمان آل طاووس، چهار تن هستند.
← سید بن طاووس
(۱) آستان قدس، فهرست،ج۵،ص۱۲۴،ص ۱۲۵،ص ۱۲۶،ص ۱۷۷،ص ۲۹۵،ص ۲۹۶،ج۶،ص۲۱۰،ص ۲۱۳،ص ۲۳۱،ص ۲۳۲،ص ۲۷۰-۲۷۱،ص ۲۷۶،ص ۲۸۶،ص ۲۹۹،ص ۳۶۱، ص۴۳۱،ص ۴۳۲،ص ۴۵۸.(۲) آقابزرگ، طبقات اعلام الشّیعه (قرن السّابع)، بیروت، ۱۹۷۲م،ج۷،ص ۱۳،ص ۱۴،ص ۹۱،ص ۹۲،ص ۱۱۶،ص ۱۱۸،ص ۱۸۵.(۳) امین، محسن، اعیان الشّیعه، بیروت، ۱۴۰۲ق،ج۳، ص ۱۸۹-۱۹۱،ج۸، ص ۳۵۸-۳۶۳،ج۹، ص ۱۴۸.(۴) بستانی ف؛(۵) حقوق، خطی، ص ۲۶۱،ص ۲۶۵،ص ۴۸۹؛(۶) شورا، خطی،ج۲، ص ۱۲۰،ص ۴۵۲،ص ۴۵۳،ج۶، ص ۶۵،ج۷، ص ۳۸۲،ج ۹ ، ص۶۴۰،ص ۶۴۲،ج۱۱، ص ۱۷۲، ج۱۲، ص۳۷،ص ۶۸،ص ۶۹،ج۱۳، ص ۲۳۷،ص ۲۳۹؛(۷) مرکزی، خطی،ج۸، ص ۷۲،ص ۶۲۷،ج۹،ص ۸۲۰،ص ۹۴۸،ص ۱۴۷۲،ج۱۱، ص ۲۰۶۲،ج۱۲، ص ۲۶۰۴،ص ۲۶۰۵،ص ۲۸۰۷، ج۱۳، ص۳۰۸۵،ص ۳۱۲۸،ص ۳۲۷۵،ص ۳۲۸۸،ج۱۵، ص۴۱۶۵،ص ۴۱۶۶؛(۸) ملی، خطی،ج۶، ص ۲۹۵،ص ۲۹۶،ص ۲۹۷،ص ۶۴۲،ص ۶۴۳،ج۷، ص ۲۲۸،ص ۲۸۴،ص ۲۸۵،ص ۲۸۶،ص ۴۱۵،ج۸، ص ۱۴،ج۹، ص ۳۷۱.(۹) نامۀ دانشوران؛(۱۰) وزیری، خطی،ج۳، ص ۸۷۴،ص ۹۹۶،ص ۱۰۲۴،ص ۱۰۴۴،ص ۱۰۷۱،ص ۱۰۸۳،ج۴، ص ۱۲۹۴،ج۵، ص ۱۸۳۲؛
wikifeqh: آل_طاووس
[ویکی شیعه] آل طاووس. آل طاووس، از خاندان های شیعی امامی و سادات علوی عراق در سده هفتم قمری هستند که در روزگار خود از جایگاه علمی و سیاسی برخوردار بوده اند. این خاندان از نسل محمد بن اسحاق مشهور به طاووس بوده که چون چهره ای زیبا ولی پاهایی نا متناسب داشته به این نام شهرت یافته بود.
نسب آل طاووس از جانب پدر به امام حسن مجتبی(ع) و از جانب مادر به علی بن حسین بن علی(ع) می رسد و از همین روی به سادات حسنی حسینی شهرت دارند. بیشتر افراد این خاندان مقام نقابت و زعامت سادات علوی را در اواخر دوره عباسیان و همچنین روزگار ایلخانان مغول دارا بوده اند. سید بن طاووس، احمد بن طاووس، عبدالکریم بن احمد و مجدالدین محمد بن حسن از علمای معتبر شیعه از مشاهیر این خانواده هستند.
نسب این خاندان به محمد بن اسحاق مشهور به طاووس می رسد. گفته شده از آن جا که وی چهره ای زیبا ولی پاهایی نامتناسب داشته به طاووس شهرت یافته بود. وی از عالمان و محدثان زمانه خود بود که مقام ریاست سادات علوی را در حله و سوری (سورا) بر عهده داشت. این مقام پس از وی به بزرگان همین خاندان انتقال یافت.
نسب این خاندان به محمد بن اسحاق مشهور به طاووس می رسد. گفته شده از آن جا که وی چهره ای زیبا ولی پاهایی نامتناسب داشته به طاووس شهرت یافته بود. وی از عالمان و محدثان زمانه خود بود که مقام ریاست سادات علوی را در حله و سوری (سورا) بر عهده داشت. این مقام پس از وی به بزرگان همین خاندان انتقال یافت.
wikishia: آل_طاووس