آلفرد نوبل. آلفرد برنهارد نوبل ( به سوئدی: Alfred Bernhard Nobel ) ( زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۸۳۳ در استکهلم، سوئد – درگذشتهٔ ۱۰ دسامبر ۱۸۹۶ در سانرمو، ایتالیا ) شیمی دان، مهندس، مبتکر و اسلحه ساز سوئدی است که به عنوان مخترع دینامیت شناخته می شود. او از سال ۱۸۹۴ تا روز مرگش صاحب اسلحه سازی بوفورس بود و در تغییر آن از یک کارخانه ذوب آهن به یک توپخانه سازی مدرن و یک کارخانه تولید مواد شیمیایی نقشی اساسی داشت. وی در آخرین وصیت نامه خود سرمایه حیرت انگیزش را برای تأمین هزینه های جایزهٔ نوبل اختصاص داد. عنصر شیمیایی نوبلیم به احترام او نام گذاری شده است.
نوبل، نوهٔ یکی از دانشمندان قرن هفدهم میلادی، اولاس رودبک ( ۱۶۳۰–۱۷۰۸ ) ، فرزند سوم امانوئل نوبل ( ۱۸۰۱–۱۸۷۲ ) و آندریته آلسل ( ۱۸۰۵–۱۸۸۹ ) بود.
او که متولد استکهلم بود، همراه با خانواده اش در سال ۱۸۴۲ به سن پترزبورگ مهاجرت کرد. در آن جا پدرش ( که اولین تخته چندلایی را اختراع کرده بود ) یک کارخانه تسلیحات سازی ایجاد کرده بود و مین های آبی می ساخت.
آلفرد، در آن شهر، زیر نظر نیکلای نیکلایویچ زینین، به مطالعه شیمی پرداخت. در سال ۱۸۵۹، کارخانهٔ خانوادگی آن ها به عهده پسر دوم، لودویگ نوبل ( ۱۸۳۱–۱۸۸۸ ) گذاشته شد که آن را وسعت قابل ملاحظه ای بخشید. این شرکت خانوادگی، بعد از مدتی، ورشکسته شد و آلفرد، به همراه خانواده اش به آمریکا رفت. وی، تمام وقت خود را به تحقیق دربارهٔ مواد منفجره، مخصوصاً ایمن سازی و استفاده بهتر از نیتروگلیسیرین پرداخت. این ماده ( نیتروگلیسرین ) در سال ۱۸۴۷ توسط آسکانیو سوبررو، یکی از دانشجویان تئوفیل - ژول پلوز در دانشگاه تورین کشف شده بود.
در پی آزمایش ها گوناگون، چندین انفجار در کارخانه ای که خانواده اش در هلنبوری خریده بودند به وقوع پیوست که در پی یکی از آن انفجار ها؛ در سال ۱۸۶۴ برادر کوچک آلفرد و چند نفر از کارگران کشته شدند.
سرانجام دینامیت در سال ۱۸۶۶ در کرومل ( هامبورگ، آلمان ) اختراع و در سال ۱۸۶۷ به ثبت رسید.
نوبل همچنین نمایش نامه ای به نام «نمسیس» را در قالب نثر به رشته تحریر درآورد که یک تراژدی چهار شخصیتی دربارهٔ نجیب زاده ای ایتالیایی به نام «بیاتریسه سنسی» است. این نثر که تا حدودی بر گرفته از درام سنسی اثر پرسی بیش شلی است، در سال های آخر عمر نوبل به چاپ رسید. به جز سه نسخه، تمامی نسخ دیگر این کتاب به اتهام توهین به مقدسات بلافاصله بعد از فوت وی نابود گردید. یکی از سه نسخهٔ بجا مانده که به دو زبان سوئدی و اسپرانتو است، اولین بار در سال ۲۰۰۳ در سوئد به چاپ رسید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنوبل، نوهٔ یکی از دانشمندان قرن هفدهم میلادی، اولاس رودبک ( ۱۶۳۰–۱۷۰۸ ) ، فرزند سوم امانوئل نوبل ( ۱۸۰۱–۱۸۷۲ ) و آندریته آلسل ( ۱۸۰۵–۱۸۸۹ ) بود.
او که متولد استکهلم بود، همراه با خانواده اش در سال ۱۸۴۲ به سن پترزبورگ مهاجرت کرد. در آن جا پدرش ( که اولین تخته چندلایی را اختراع کرده بود ) یک کارخانه تسلیحات سازی ایجاد کرده بود و مین های آبی می ساخت.
آلفرد، در آن شهر، زیر نظر نیکلای نیکلایویچ زینین، به مطالعه شیمی پرداخت. در سال ۱۸۵۹، کارخانهٔ خانوادگی آن ها به عهده پسر دوم، لودویگ نوبل ( ۱۸۳۱–۱۸۸۸ ) گذاشته شد که آن را وسعت قابل ملاحظه ای بخشید. این شرکت خانوادگی، بعد از مدتی، ورشکسته شد و آلفرد، به همراه خانواده اش به آمریکا رفت. وی، تمام وقت خود را به تحقیق دربارهٔ مواد منفجره، مخصوصاً ایمن سازی و استفاده بهتر از نیتروگلیسیرین پرداخت. این ماده ( نیتروگلیسرین ) در سال ۱۸۴۷ توسط آسکانیو سوبررو، یکی از دانشجویان تئوفیل - ژول پلوز در دانشگاه تورین کشف شده بود.
در پی آزمایش ها گوناگون، چندین انفجار در کارخانه ای که خانواده اش در هلنبوری خریده بودند به وقوع پیوست که در پی یکی از آن انفجار ها؛ در سال ۱۸۶۴ برادر کوچک آلفرد و چند نفر از کارگران کشته شدند.
سرانجام دینامیت در سال ۱۸۶۶ در کرومل ( هامبورگ، آلمان ) اختراع و در سال ۱۸۶۷ به ثبت رسید.
نوبل همچنین نمایش نامه ای به نام «نمسیس» را در قالب نثر به رشته تحریر درآورد که یک تراژدی چهار شخصیتی دربارهٔ نجیب زاده ای ایتالیایی به نام «بیاتریسه سنسی» است. این نثر که تا حدودی بر گرفته از درام سنسی اثر پرسی بیش شلی است، در سال های آخر عمر نوبل به چاپ رسید. به جز سه نسخه، تمامی نسخ دیگر این کتاب به اتهام توهین به مقدسات بلافاصله بعد از فوت وی نابود گردید. یکی از سه نسخهٔ بجا مانده که به دو زبان سوئدی و اسپرانتو است، اولین بار در سال ۲۰۰۳ در سوئد به چاپ رسید.
wiki: آلفرد نوبل