آلوسی نعمان. آلوسی، نُعمان (بغداد ۱۲۵۲ـ۱۳۱۷ق)
فقیه حنفی یا مالکی و متکلّم سلفی. در بغداد و چند شهر دیگر قاضی بود. به عزم حج، چندی در مصر ماندگار شد. سپس به استانبول سفر کرد و در آن جا «رئیس المدرسین» لقب گرفت. به زادگاهش بازگشت و در مدرسۀ مرجانیه به تدریس پرداخت. کتابخانۀ عظیم مرجانیه در بغداد گردآوردۀ اوست. از آثارش الآیات البینات فی عدم سماع الاموات عند الحنفیة السادات (برلین، ۱۳۰۶ق/۱۸۸۹)؛ الاصابه فی منع النساء من الکتابة؛ جلاء العینین فی محاکمة الاحمدین (مصر، ۱۲۸۹ق/۱۸۹۶)؛ الحباء فی الایصاء. دیوان شعری نیز به او نسبت داده اند.
فقیه حنفی یا مالکی و متکلّم سلفی. در بغداد و چند شهر دیگر قاضی بود. به عزم حج، چندی در مصر ماندگار شد. سپس به استانبول سفر کرد و در آن جا «رئیس المدرسین» لقب گرفت. به زادگاهش بازگشت و در مدرسۀ مرجانیه به تدریس پرداخت. کتابخانۀ عظیم مرجانیه در بغداد گردآوردۀ اوست. از آثارش الآیات البینات فی عدم سماع الاموات عند الحنفیة السادات (برلین، ۱۳۰۶ق/۱۸۸۹)؛ الاصابه فی منع النساء من الکتابة؛ جلاء العینین فی محاکمة الاحمدین (مصر، ۱۲۸۹ق/۱۸۹۶)؛ الحباء فی الایصاء. دیوان شعری نیز به او نسبت داده اند.
wikijoo: آلوسی،_نعمان_(بغداد_۱۲۵۲ـ۱۳۱۷ق)