الیاژ

/~AlyAZ/

برابر پارسی: ( آلیاژ ) هم بستک، هم جوش

معنی انگلیسی:
alloy

فرهنگ فارسی

( آلیاژ ) ( اسم ) ۱ - ترکیب دو یا چند فلز بوسیل. ذوب کردن چنانکه طلا و نقره را با مس ترکیب کنند تا مقاومت آنها بیشتر گردد . ۲ - جسمی که از ترکیب چند فلز بدست آید .
همجوش، همبسته، ترکیب دویاچندفلزازراه ذوب کردن

فرهنگ معین

( آلیاژ ) [ فر. ] ( اِ. ) جسمی که از ترکیب دو یا چند فلز به وسیلة ذوب کردن ، به دست می آید تا مقاومت آن ها بیشتر گردد.

فرهنگ عمید

( آلیاژ ) مخلوط دو یا چند فلز از طریق ذوب کردن که خود خاصیت فلزی دارد.

فرهنگستان زبان و ادب

آلیاژ
{alloy} [شیمی، مهندسی بسپار] [شیمی] فراورده ای فلزی که دارای دو یا چند عنصر به صورت محلول جامد یا به صورت مخلوطی از فازهای فلزی باشد [مهندسی بسپار] نوعی آمیختۀ (blend ) بسپاری که معمولاً متشکل از دو بسپار متفاوت است که با هم هم بلور شده یا به نحوی سازگار هست...

دانشنامه عمومی

آلیاژ. آلیاژ ( فرانسوی: Alliage ) یا هم جوشه، مخلوط یا محلول جامد فلزی متشکل از یک فلز اصلی که آن را فلز پایه می گویند با یک یا چند عنصر فلزی یا غیرفلزی است. [ ۱] به زبان ساده، آلیاژ، مخلوطی از یک فلز با یک یا چند عنصر دیگر است. [ ۲] برای مثال فولاد، آلیاژ آهن با کربن است.
آلیاژ معمولاً خواصی متفاوت از عناصر تشکیل دهنده خود دارد. بسته به میزان همگنی در اختلاط عناصر، هم جوشه می تواند تک فاز یا چند فازی باشد. هدف از هم جوشه سازی، تغییر و بهبود خواص ماده مانند چقرمگی، استحکام، سختی و غیره ست. ویژگی های فیزیکی هم جوشه با نمودار فازی توصیف می شود.
معمولاً آلیاژ ها ( هم جوشه ها ) بر اساس درصد وزنی عناصر موجودشان گزارش می شوند. بر اساس تعداد عناصر، هم جوشه را دوتایی، سه تایی و غیره می نامند. برای بیان یک هم جوشه مشخص با دامنه متغیر از درصد عناصر، اصطلاح سیستم بکار می رود؛ مثلاً، فولاد سیستم آلیاژی دوتایی از آهن و کربن است که در این سیستم آلیاژی دامنه کربن بین ۰٫۰۲ تا ۲٫۱۴ درصد قابل تغییر است.
به محلول جامدی که حداقل یکی از اجزای آن ها فلز بوده و خواص فیزیکی و شیمیایی فلزی داشته باشند، آلیاژ فلزی و به محلول های جامدی که حداقل یکی از اجزای آن ها سرامیکی بوده و خواص سرامیکی داشته باشند، آلیاژ سرامیکی گفته می شود.
تولید آلیاژها سابقه ای طولانی دارد و شاید به زمانی برسد که انسان فلز را شناخت. اولین آلیاژها از فلزاتی ساخته شدند که در دسترس انسان های فراوانی بوده. مس، قلع، سرب و روی از اولین فلزاتی بودند که انسان از آن ها آلیاژ ساخت.
مفرغ نخستین آلیاژی است که بشر ساخته است؛ احتمالاً از ترکیب اتفاقی مس و قلع به صورت مذاب و سرد کردن مخلوط شان. این آلیاژ چون سخت تر از هردو فلز مس و قلع بود، برای ساختن چاقو و نیزه و مانند آن به کار رفت. پس از آن هم انواع مختلفی از آلیاژها به دست بشر ساخته شد و با توجه به نیاز و ویژگی های شان مورد استفاده قرار گرفت. یکی از پرکاربردترین آن ها، آلیاژ برنج است که ترکیبی است از مس و روی. این آلیاژ به سبب سختی زیاد از دیرباز مورد استفاده بوده است. [ ۳]
در برخی از آلیاژها پس از آمیخته شدن عناصر تشکیل دهنده آلیاژ، خواص تمام عناصر تشکیل دهنده در آلیاژ تشکیل شده مشاهده می شود. درست مانند حل شدن نمک در آب، یکی از عناصر در دیگری فقط حل می شود. اما در برخی از آلیاژها، فلزها چنان در هم می آمیزند که آرایش ذرات آن ها دگرگون شده و یک ترکیب شیمیایی به دست می آید. آلیاژها از ذرات بسیار کوچکی تشکیل شده اند. برخی از این ذرات به هم می پیوندند و مجموعه هایی پدیدمی آورند که به آن ها دانه گفته می شود. اندازه این دانه ها در خواص بعدی آلیاژها بسیار تاثیرگذارند. همچنین اندازه دانه ها به عواملی همچون میزان حرارت داده شده به مواد تشکیل دهنده و سرعت سرد کردن آن ها بستگی دارد؛ در حقیقت هرچه مواد را سریع تر سرد کنیم، اندازه دانه ها ریزتر می شود. به این ترتیب، ریزی و درشتی دانه ها، در خواص بعدی آلیاژها تأثیرگذار است و از راه تنظیم میزان حرارت داده شده و سرعت سرد کردن می توان خواص مورد نظر را در آلیاژ ایجاد کرد. بیشتر آلیاژها از فلزات تشکیل دهنده شان سخت ترند. به همین دلیل از شکل پذیری کمتری برخوردارند. همین طور بیشتر آلیاژها در دمایی کمتر از دمای ذوب فلزات تشکیل دهنده ذوب می شوند و رسانایی الکتریکی ضعیف تری دارند. [ ۴]
عکس آلیاژعکس آلیاژعکس آلیاژعکس آلیاژ
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

آلیاژ. آلیاژ (alloy)
فلزی آمیخته با عناصر فلزی یا غیرفلزی دیگر، برای کسب کیفیت های ویژه ، ازجمله مقاومت در برابر خوردگی۱ ، سختی بیشتر یا مقاومت کششی۲ بالاتر. آلیاژهای مفید عبارت اند از مفرغ (برنز)۳، برنج۴، مس نیکل۵، دورالومن۶، ورشو۷، مفرغ توپ۸، مسوار (مس بار)۹، لحیم۱۰ ، فولاد۱۱، و فولاد زنگ نزن۱۲. مفرغ، آلیاژ مس و قلع، از قدیم ترین آلیاژهاست و کاربرد گستردۀ آن از عصر مفرغ۱۳ آغاز شده است. امروز کاربرد آلیاژهای پیچیده متداول است ، مثلاً در دندان پزشکی ، به جای طلا۱۴، آلیاژ ارزان تری از کروم۱۵ ، کبالت۱۶ ، مولیبدن۱۷ ، و تیتانیوم۱۸ به کار می رود. آلیاژهای اَبَرموم سان۱۹ ازجمله آلیاژهای جدیدند و در دماهایی خاص می شود آن ها را چنان کشید که طولشان دو برابر شود یا آن ها را مانند خمیر به قالب تزریق کرد. آلیاژها را معمولاً با ذوب کردن هم زمان فلزات موردنظر می سازند. برای ساختن آلیاژ عناصری مثل مس۲۰ و گرافیت۲۱ که با هم ذوب نمی شوند، از روش های متالورژی پودر۲۲ استفاده می کنند. پیش از افزودن عنصر آلیاژی به فلز مذاب اصلی ، باید مطمئن شد اکسیژن به فلز مذاب وارد نمی شود، زیرا اکسیژن با عنصر آلیاژی ترکیب، و مقدار کمتری از عنصر در فلز اصلی حل می شود، درنتیجه ترکیب نادرستی به دست می آید . برای حذف اکسیژن از فلز مذاب، غالباً به آن مواد اکسیدزدایی۲۳ می افزایند که معمولاً فلز دیگری است. آلیاژهای مادر۲۴ یا آلیاژهای ریخته گری۲۵ ترکیباتی هستند که فقط به منظور ذوب شدن با فلزات دیگر و تشکیل آلیاژ تولید می شوند. از این آلیاژها برای رفع مشکل آلیاژسازی فلزاتی استفاده می کنند که نقطۀ ذوب۲۶ آن ها با هم اختلاف فاحش دارد. همچنین این آلیاژها برای کنترل دقیق تر ترکیب شیمیایی در آلیاژ نهایی و اکسیدزدایی۲۷ نیز کاربرد دارند. آلیاژهای حافظه دار۲۸ به شکلی تثبیت می شوند که پس از تغییر شکل۲۹ ، با رسیدن به دمای آستانه۳۰، شکل اولیۀ خود را بازیابند. نیتینول۳۱، آلیاژ تیتانیوم و نیکل، از این جمله است.

جدول کلمات

آلیاژ
همجوش
همجوش

پیشنهاد کاربران

آلیاژ ( فرانسوی: Alliage ) یا هم جوشه، مخلوط یا محلول جامد فلزی متشکل از یک فلز اصلی که آن را فلز پایه می گویند با یک یا چند عنصر فلزی یا غیرفلزی است. به زبان ساده، آلیاژ، مخلوطی از یک فلز با یک یا چند عنصر دیگر است. برای مثال فولاد، آلیاژ آهن با کربن است.
آلیاژ: ( جُوش - شناسی ﴿فلزشناسی﴾ ) آلیاژ، همجُوش، همبستک، همسرشته، آمیزه، آخشیگ - آمیزه
هم دسته
مخلوط یا محلول دو عنصر فلز
آلیاژ ( فرانسوی: Alliage ) یا هم جوشه، مخلوط یا محلول جامد فلزی متشکل از یک فلز اصلی که آن را فلز پایه می گویند با یک یا چند عنصر فلزی یا غیرفلزی است. به زبان ساده، آلیاژ، مخلوطی از یک فلز با یک یا چند عنصر دیگر است. برای مثال فولاد، آلیاژ آهن با کربن است
...
[مشاهده متن کامل]

آلیاژ معمولاً خواصی متفاوت از عناصر تشکیل دهنده خود دارد. بسته به میزان همگنی در اختلاط عناصر، هم جوشه می تواند تک فاز یا چند فازی باشد. هدف از هم جوشه سازی، تغییر و بهبود خواص ماده مانند چقرمگی، استحکام، سختی و غیره ست. ویژگی های فیزیکی هم جوشه با نمودار فازی توصیف می شود.
معمولاً هم جوشه ها بر اساس درصد وزنی عناصر موجودشان گزارش می شوند. بر اساس تعداد عناصر، هم جوشه را دوتایی، سه تایی و غیره می نامند. برای بیان یک هم جوشه مشخص با دامنه متغیر از درصد عناصر، اصطلاح سیستم بکار می رود. مثلاً، فولاد سیستم آلیاژی دوتایی از آهن و کربن است که در این سیستم آلیاژی دامنه کربن بین ۰٫۰۲ تا ۲٫۱۴ درصد قابل تغییر است.
به محلول جامدی که حداقل یکی از اجزای آن ها فلز بوده و خواص فیزیکی و شیمیایی فلزی داشته باشند، آلیاژ فلزی و به محلول های جامدی که حداقل یکی از اجزای آن ها سرامیکی بوده و خواص سرامیکی داشته باشند، آلیاژ سرامیکی گفته می شود.
Mixture or metallic solid solution composed of two or more elements
An alloy is a mixture of chemical elements of which at least one is a metal. Unlike chemical compounds with metallic bases, an alloy will retain all the properties of a metal in the resulting material, such as electrical conductivity, ductility, opacity, and luster, but may have properties that differ from those of the pure metals, such as increased strength or hardness. In some cases, an alloy may reduce the overall cost of the material while preserving important properties. In other cases, the mixture imparts synergistic properties to the constituent metal elements such as corrosion resistance or mechanical strength.

هم بستک، هم جوش

هم بسته
فلزی آمیخته با فلز یا ماده ای دیگر.
فولاد آلیاژی محکم حاصل آهن، کربن و اندکی موارد دیگر
امید است که رضایت شما جلب شود. . . . . . . .
😊
همجوش، همبستک. فرهنگ واژه یاب. همیشه نمی توان اشیا را در حالت طبیعی خود کار گرفت بلکه گاه بهتر است آن ها را به گونه ای تغییر دهیم تا قابل استفاده گردیده، یا بهتر و بیشتر به کارمان آیند. این نکته بویژه
...
[مشاهده متن کامل]
در مورد فلزات صادق است. بسا اوقات که ناچار میشویم دو یا چند فلز یا ماده را با هم ترکیب کنیم تا فلز یا ماده دیگری که بیشتر به کارمان می آید شکل گیرد. آلیاژ فرانسه یا همجوش و همبستک فارسی یعنی فلز یا ماده ای که از ترکیب دو یا چند فلز یا ماده پدید آمده است. برای مثال، برنج، آلیاژ و فلزی است که از ترکیب « مس » و « روی » به دست آمده است. این دو فلز را گداختـه و چنان به هم آمیخته اند که فلز دیگری به نام برنج به دست آمده است. م. و. د

بپرس