امایش سرزمین

دانشنامه عمومی

آمایش سرزمین. آمایش سرزمین[ ۱] ( به انگلیسی: Land use planning, Spatial planning ) ارزیابی نظام مند عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و… به منظور یافتن راهی برای تشویق و کمک به جامعه بهره برداران در انتخاب گزینه هایی مناسب برای افزایش و پایداری توان سرزمینی در جهت برآورد نیازهای جامعه است. معمولاً این کار برای ارتقای نتایج اجتماعی و زیست محیطی مطلوب تر و همچنین استفاده کارآمدتر از منابع انجام می شود. به طور خاص، اهداف برنامه ریزی کاربری مدرن اغلب شامل حفاظت از محیط زیست، مهار گسترش بی رویه شهری، کاستن از هزینه های حمل ونقل، جلوگیری از تعارض کاربری سرزمین و کاهش قرار گرفتن در معرض آلاینده ها است. برای رسیدن به این هدف ها، برنامه ریزان تصور می کنند که تنظیم کاربری سرزمین، الگوهای رفتار انسان را تغییر می دهد و این تغییرها سودمند هستند. فرض اول، اینکه تنظیم کاربری سرزمین، الگوهای رفتار انسان را تغییر می دهد، به طور گسترده پذیرفته شده است. با این حال، فرض دوم - که این تغییرها سودمند هستند - مورد مناقشه است و به مکان و مقررات مورد بحث بستگی دارد.
واژه آمایش از واژه های فارسی باستان است که دوباره در فارسی امروز به کار گرفته شده است. آمایش، اسم مصدر از فعل آمودن یا آماییدن است به چمار آماده کردن، آراستن، آمیختن و به رشته درآوردن. [ ۲] آمایش به معنی فراروند یا فرایند و پروسه است. این واژه معادل Processing در زبان انگلیسی و هم ارز Aménager در زبان فرانسه است. آمایش سرزمین نیز اقتباس شده از زبان فرانسه است. [ ۳]
آمایش سرزمین، ارزیابی نظام مند عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و… به منظور یافتن راهی برای تشویق و کمک به جامعه بهره برداران در انتخاب گزینه هایی مناسب برای افزایش و پایداری توان سرزمینی در جهت برآورد نیازهای جامعه است. [ ۴] به بیانی دیگر، توزیع متوازن و هماهنگ جغرافیای کلیه فعالیت های اقتصادی - اجتماعی در پهنه سرزمین نسبت به قابلیت ها و منابع طبیعی و انسانی را آمایش سرزمین می گویند. از مهم ترین خصوصیات برنامه آمایش سرزمین جامع نگری، کیفیت و سازماندهی فضایی آن است. پایدارترین آرایشی که به سه مؤلفه مهم جمعیت - سرمایه - منابع طبیعی و محیطی یک منطقه یا سرزمین ختم می شود برنامهٔ آمایش سرزمین نامیده می شود. [ ۵] سندی است که با توجه به اکوسیستم داخلی و بیرونی زمین و بر اساس میزان تأثیر و نقش آفرینی عوامل متعدد برای زندگی بهتر و تعامل بیشتر با طبیعت تنظیم می گردد. عوامل نقش آفرین می توانند زمین شناختی، آب و هوایی و قابلیت های اقلیمی منطقه باشند که شناخت و منظور نمودن آنها در برنامه ها می تواند در میزان تعامل جمعیت های انسانی با محیط در جهت برآورده کردن نیازهای حیاتی چون آب، هوا، غذا و نیازهای امنیتی و تاب آوری انسان در مقابل حوادث طبیعی مؤثر باشد. در تعریفی عملیاتی از آمایش سرزمین می توان گفت: «آمایش سرزمین، برنامهٔ راهبردی سرزمینی است برای تعادل بخشی که با بازآرایی فعالیت، جمعیت و زیرساخت ها و بر شالوده توان و استعدادهای سرزمین صورت می گیرد. [ ۶]
عکس آمایش سرزمین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

آمایش دارای سه ضلع؛ به انگلیسی SPATIAL PLANNING به معنی؛
1 - فضا، یعنی در چه جغرافیایی چه استعدادی وجود دارد.
2 - جمعیت، یعنی چه جمعیتی باید برای آن جغرافیا مناسب هستند.
3 - فعالیت، یعنی چه اقدامات و فعالیتی متناسب با جمعیت مستقر در جغرافیای مورد نظر است.
...
[مشاهده متن کامل]

با احترام عزیزی، دانش آموخته رشته مدیریت راهبردی

پیشنهادم معمول داشتن معنای ژرف این واژه به شرحی ست که درسازمان برنامه وبودجه در دفتر
برنامه ریزی منطقه ای بکاررفته که شرح بسیارعالی
شمارادر رابطه باهماهنگی ومتاثربودن متقابل با
برنام های جهانی وکشورهای منطقه تکمیل ترمیکند
آیش سرزمین بوده. لذا در فرهنگستان یک ما به آن از روی نادانی افزوده اند آیش سر زمین یعنی مدام از خاک سرزمین در مقابل آب. و باد و آتش مراقبت کرده و همیشه آن را آماده بهره وری داشته باشیم حال بهره وری کشاورزی بهره وری معادن و صنعتی و غیرو
آمایش سرزمین تلفیقی از سه علم اقتصاد، جغرافیا و جامعه شناسی است.
بهره وری بهینه از ظرفیت های اجتماعی و طبیعی
land preparation

بپرس