اموزش ابتدایی دوره

دانشنامه آزاد فارسی

آموزش ابتدایی دوره. آموزش ابتدایی، دوره (elementary education)
مرحله ای از آموزش و پرورش رسمی کودکان برای آموزش مبانی دانش های عمومی به آنان. این دوره در ایران، دومین مرحلۀ آموزش و پرورش رسمی است و شامل پنج سال آموزش در دبستان می شود. دورۀ اول دورۀ آمادگی است. دانش آموزی می تواند به دورۀ ابتدایی وارد شود که دست کم شش سال تمام داشته باشد و دوره یا مرحلۀ آمادگی را گذرانده باشد. در صورتی که دانش آموز بتواند دورۀ پنج سالۀ ابتدایی را با موفقیت پشت سر بگذارد، به او گواهی نامۀ پایان تحصیلات دورۀ پنج سالۀ ابتدایی داده خواهد شد و اجازه می یابد که در دورۀ راهنمایی تحصیلی ثبت نام کند. برنامۀ درسی دورۀ ابتدایی را وزارت آموزش و پرورش، به صورت متمرکز، تهیه و اعلام می کند. برنامۀ درسی این دوره مشتمل است بر: قرآن، تعلیمات دینی، انشای فارسی، املای فارسی، قرائت فارسی (خواندن و درک مطلب و دستور زبان)، مطالعات اجتماعی، ریاضیات، علوم تجربی و بهداشت، هنر (نقاشی، خوشنویسی، کاردستی)، و ورزش. تأسیس دورۀ ابتدایی در آموزش و پرورش ایران، به صورت رسمی و به سبک امروزی، به دوران قبل از انقلاب مشروطیت (۱۳۲۴ق/۱۲۸۵ش) بازمی گردد. در ۱۳۰۰ق/۱۲۶۱ش میرزا حسن رشدیه در تبریز مدرسه ای به نام دبستان رشدیه تأسیس کرد که سرآغاز آموزش ابتدایی ایران محسوب می شد. دبستان رشدیه مدتی در تبریز دایر بود و سپس تعطیل شد. در ۱۳۱۵ق/۱۲۷۶ش به همت امین الدوله، صدراعظم، مدرسۀ دیگری با نام مدرسۀ رشدیه در تهران تأسیس شد و از آن پس، به تدریج، مدارس ابتدایی دیگری دایر شدند. پس از استقرار مشروطیت، مدارس جدید رواج یافت و از آن پس به تدریج آموزش کودکان و دورۀ آموزش ابتدایی اهمیت یافت و سرانجام در ۱۲۹۰ش، قانون اساسی معارف تصویب شد که مقرر می داشت تعلیمات اجباری برای هر ایرانی، از ۷ سالگی برقرار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس