آندره برتون. آندره رابرت برتون ( به فرانسوی: André Breton ) ( زادهٔ ۱۸۹۶ - درگذشتهٔ ۱۹۶۶ ) شاعر، نویسنده، پیشگام و نظریه پرداز فراواقع گرا ( سورئالیست ) فرانسوی بود.
آندره برتون در ۱۹ فوریه ۱۸۹۶ در تنشبره ( نورماندی ) فرانسه به دنیا آمد و دوران کودکی را در بریتانی گذراند. پدرش در گذشته پلیس بود و بعد کسب و کار کوچکی راه انداخت، مادرش نیز خیاط زنانه دوز بود. در کودکی به همراه خانواده به حومهٔ پاریس نقل مکان کردند و آندره در آن جا به مدرسه رفت، با الهام از سمبولیست ها آغاز به سرودن شعر کرد. وی پس از اتمام دوره متوسطه تحصیل در رشتهٔ پزشکی را آغاز کرد. در سال ۱۹۱۵ برتون روان پزشک به خدمت نظام در رستهٔ بهداری فراخوانده شد، در آن ایام بود که نظریه های فروید را کشف کرد و به درمان بیماران روانی پرداخت. این فعالیت نظرات او را دربارهٔ ذهن و ناخودآگاه شکل بخشید. [ ۱] کمی بعد با ژاک واشه، هنرمند نامتعارف و اسرارآمیز آشنا شد و واشه او را به سنجش دوبارهٔ عقایدش دربارهٔ ادبیات و هنر واداشت. در سال ۱۹۱۹ و پس از مرگ اسرارآمیز واشه، برتون متن خودبه خودی میدان های مغناطیسی را ( با همکاری فیلیپ سوپو ) نوشت و به جنبش دادا علاقه مند شد. در سال ۱۹۲۰ که رهبر جنبش دادا، تریستان تزارا، به پاریس آمد، برتون مشتاقانه به فعالیت های پرشور و شر این جنبش پای گذاشت.
برتون در سال ۱۹۲۱ با سیمون کان ازدواج کرد و ساکن آپارتمانی در خیابان فونتن شد. او تا آخر عمر در همین آپارتمان زندگی کرد. در سال ۱۹۲۴ برتون که از جنبش دادا جدا شده بود، جنبش فراواقع گرایی را بنیاد نهاد و بیانیهٔ فراواقع گرایی را منتشر کرد. [ ۲] این جنبش که ویژگی عمده اش توجه به رؤیا و فعالیت خودبه خودی ذهن بود، توجه افراد زیادی را جلب می کند. کسانی چون لویی آراگون و پل الوار ( نزدیک ترین دوستان برتون ) ، روبر دسنوس، ماکس ارنست، آنتونن آرتو، ژاک پره ور، ایو تانگی، بنجامین پرت، ریمون کنو، میشل لیریس، آندره ماسون و من ری اعضای اولیهٔ آن هستند. [ ۳] برتون در سال ۱۹۲۶ با نادیا آشنا شد، او را می توان الهام بخش معروفترین آثار شاعر دانست. در همان سال به هوای تأثیر نهادن بر فضای اجتماعی و سیاسی، رابطه ای پرتلاطم با حزب کمونیست را آغاز کرد و برای مدتی کوتاه، در سال ۱۹۲۷ به آن حزب ملحق شد. در حوالی سال ۱۹۲۹ به خاطر باورهای سیاسی برتون، بسیاری از فراواقع گرایان از این جنبش اخراج شدند. در همین سال او متن آتشین بیانیهٔ دوم فراواقع گرایی را منتشر کرد. بسیاری از اعضای اخراجی جنبش نیز متن تند و تیزی با عنوان جنازه علیه برتون انتشار دادند. درهمین سال برتون از همسرش سیمون جدا شد. سالوادور دالی، لوییس بونوئل، رنه شار و آلبرتو جاکومتی به فراواقع گرایی پیوستند. هر چند برتون برای نزدیکی به حزب کمونیست ( که اکنون سخت استالینیست شده ) قدم پیش گذاشت، این حزب همچنان به فراواقع گرایی بدگمان بود. در بهار سال ۱۹۳۲، آن گاه که آراگون جنبش فراواقع گرایی را به هوای عضویت در حزب کمونیست ترک کرد، رابطهٔ برتون با حزب خراب تر شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآندره برتون در ۱۹ فوریه ۱۸۹۶ در تنشبره ( نورماندی ) فرانسه به دنیا آمد و دوران کودکی را در بریتانی گذراند. پدرش در گذشته پلیس بود و بعد کسب و کار کوچکی راه انداخت، مادرش نیز خیاط زنانه دوز بود. در کودکی به همراه خانواده به حومهٔ پاریس نقل مکان کردند و آندره در آن جا به مدرسه رفت، با الهام از سمبولیست ها آغاز به سرودن شعر کرد. وی پس از اتمام دوره متوسطه تحصیل در رشتهٔ پزشکی را آغاز کرد. در سال ۱۹۱۵ برتون روان پزشک به خدمت نظام در رستهٔ بهداری فراخوانده شد، در آن ایام بود که نظریه های فروید را کشف کرد و به درمان بیماران روانی پرداخت. این فعالیت نظرات او را دربارهٔ ذهن و ناخودآگاه شکل بخشید. [ ۱] کمی بعد با ژاک واشه، هنرمند نامتعارف و اسرارآمیز آشنا شد و واشه او را به سنجش دوبارهٔ عقایدش دربارهٔ ادبیات و هنر واداشت. در سال ۱۹۱۹ و پس از مرگ اسرارآمیز واشه، برتون متن خودبه خودی میدان های مغناطیسی را ( با همکاری فیلیپ سوپو ) نوشت و به جنبش دادا علاقه مند شد. در سال ۱۹۲۰ که رهبر جنبش دادا، تریستان تزارا، به پاریس آمد، برتون مشتاقانه به فعالیت های پرشور و شر این جنبش پای گذاشت.
برتون در سال ۱۹۲۱ با سیمون کان ازدواج کرد و ساکن آپارتمانی در خیابان فونتن شد. او تا آخر عمر در همین آپارتمان زندگی کرد. در سال ۱۹۲۴ برتون که از جنبش دادا جدا شده بود، جنبش فراواقع گرایی را بنیاد نهاد و بیانیهٔ فراواقع گرایی را منتشر کرد. [ ۲] این جنبش که ویژگی عمده اش توجه به رؤیا و فعالیت خودبه خودی ذهن بود، توجه افراد زیادی را جلب می کند. کسانی چون لویی آراگون و پل الوار ( نزدیک ترین دوستان برتون ) ، روبر دسنوس، ماکس ارنست، آنتونن آرتو، ژاک پره ور، ایو تانگی، بنجامین پرت، ریمون کنو، میشل لیریس، آندره ماسون و من ری اعضای اولیهٔ آن هستند. [ ۳] برتون در سال ۱۹۲۶ با نادیا آشنا شد، او را می توان الهام بخش معروفترین آثار شاعر دانست. در همان سال به هوای تأثیر نهادن بر فضای اجتماعی و سیاسی، رابطه ای پرتلاطم با حزب کمونیست را آغاز کرد و برای مدتی کوتاه، در سال ۱۹۲۷ به آن حزب ملحق شد. در حوالی سال ۱۹۲۹ به خاطر باورهای سیاسی برتون، بسیاری از فراواقع گرایان از این جنبش اخراج شدند. در همین سال او متن آتشین بیانیهٔ دوم فراواقع گرایی را منتشر کرد. بسیاری از اعضای اخراجی جنبش نیز متن تند و تیزی با عنوان جنازه علیه برتون انتشار دادند. درهمین سال برتون از همسرش سیمون جدا شد. سالوادور دالی، لوییس بونوئل، رنه شار و آلبرتو جاکومتی به فراواقع گرایی پیوستند. هر چند برتون برای نزدیکی به حزب کمونیست ( که اکنون سخت استالینیست شده ) قدم پیش گذاشت، این حزب همچنان به فراواقع گرایی بدگمان بود. در بهار سال ۱۹۳۲، آن گاه که آراگون جنبش فراواقع گرایی را به هوای عضویت در حزب کمونیست ترک کرد، رابطهٔ برتون با حزب خراب تر شد.
wiki: آندره برتون