اندره مالرو

پس از بازگشت به فرانسه چند رمان نوشت و برای رمان وضعیت بشری که در مورد قیام کمونیستی شانگهای بود جایزه گنکور را دریافت کرد.
در ۱۹۳۰ به گروه باستان شناسانی پیوست که در ایران و افغانستان کار می کردند.
با شروع جنگ داخلی اسپانیا به نیروهای جمهوری خواه پیوست و خلبان شد. دوبار در نبرد برای دفاع از مادرید در برابر حمله فالانژیست ها زخمی شد.
در جنگ جهانی دوم راننده تانک بود و دستگیر شد، ولی توانست فرار کند و به نیروهای مقاومت فرانسه بپیوندد. در ۱۹۴۴ گشتاپو او را دستگیر کرد، ولی زنده ماند و به کمک نیروهای مقاومت آزاد شد. پس از جنگ از دولت فرانسه مدال مقاومت و صلیب جنگ و از دولت بریتانیا نشان خدمت برجسته را دریافت کرد.
شارل دوگل او را به سمت وزیر اطلاع رسانی منصوب کرد. در این دوره آثاری در مورد هنر و فرهنگ منتشر کرد. سپس دوگل او را اولین وزیر فرهنگ فرانسه کرد. در این سمت او به تأسیس خانه فرهنگ در سراسر فرانسه پرداخت.
در ۲۳ نوامبر ۱۹۷۶ درگذشت.
آثار [ویرایش]
وسوسه غرب
فاتحان
جاده شاهی
وضعیت بشری
ضد خاطرات
امید
گردو بن های آلتنبورگ
منابع [ویرایش]
Jacques Chanussot en Claude Travi, Dits et Ecrits d'André Malraux. Editions Universitaires de Dijon, 2003.
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ آندره مالرو موجود است.
رده های صفحه: مقاله های دارای واژگان به زبان فرانسوینویسندگان در سفرنویسندگان اهل فرانسهسیاست مداران اهل فرانسهزادگان ۱۹۰۱ ( میلادی ) درگذشتگان ۱۹۷۶ ( میلادی ) اهالی پاریسنویسندگان اهل پاریساستعمارگریرمان نویسان اهل فرانسهبرندگان جایزه گنکور