آندرونیکوس چهارم. آندرونیکوس چهارم با عنوان کامل آندرونیکوس چهارم پالایولوگوس ( به یونانی: Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος, Andronikos IV Paleologos ) ( به انگلیسی: Andronikos IV Palaiologos ) ( زادهٔ ۱۱ آوریل ۱۳۴۸ - درگذشتهٔ ۲۸ ژوئن ۱۳۸۵ ) امپراتور بیزانس از ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ بود. او علیه پدرش ژان پنجم شورید و از جانشینی او خلع و زندانی گردید. [ ۱] اما به کمک جنوایی ها گریخت و پدرش را زندانی نمود و خود بر تخت امپراتوری نشست. [ ۱] با این جال ژان پنجم نیز به کمک ونیزی ها و ترک ها از زندان فرار کرد و با شرط قبول جانشینی مجدد آندرونیکوس چهارم و تبعیت نمودن از سلطان ترک، بار دیگر به قدرت بازگشت. [ ۱] اما آندرونیکوس چهارم پیش از پدرش درگذشت و پسرش ژان هفتم جانشین او شد. [ ۱]
آندرونیکوس چهارم پالایولوگوس، بزرگترین پسر ژان پنجم، امپراتور وقت بیزانس و هلنا کانتاکوزنه، دختر امپراتور پیشین، ژان ششم کانتاکوزنوس بود. [ ۳]
آندرونیکوس در اوایل دههٔ ۱۳۵۰ به امپراتوری مشترک با پدرش منصوب شده بود[ ۳] و درمدتی که ژان پنجم در مجارستان ( ۱۳۶۶ - ۷ ) و ایتالیا ( ۱۳۶۹ - ۱۳۷۱ ) به سر می برد تا با دادن امتیازاتی مذهبی به آنان، حمایت ایشان را برای کمک به امپراتوری بیزانس در مقابله با حملات ترکان عثمانی جلب نماید به عنوان نایب السلطنهٔ او ادارهٔ امور را برعهده داشت. [ ۲] هنگامی که ژان پنجم در سفرش به ایتالیا در ۱۳۶۹ توسط ونیزی ها به عنوان بدهکار دستکیر و زندانی شد[ ۴] با آنها توافق نمود تا جزیرهٔٔ تندوس را در ازای گذشتن از بدهی های بیزانس، پرداخت ۲۵هزار دوکات به او و بازگرداندن جواهرت تاج امپراتور به ونیزی ها بدهد. [ ۵] ونیزی ها این پیشنهاد را پذیرفتند اما آندرونیکوس چهارم از واگذاری تندوس به آنها سر باز زد و توافقنامهٔ پدرش با آنها را باطل نمود. [ ۵] در نتیجه آنها ژان را نگاه داشتند تا آنکه پسر کوچکترش، مانوئل، فرماندار تسالونیکا برای کمک به پدرش با ونیزی ها وارد مذاکره گردید و حاضر شد تا زمان برآورده شدن خواسته های آنان به عنوان گروگان در آنجا باقی بماند. [ ۲]
در ۱۳۷۱ ترکان عثمانی کنترل بخش وسیعی از مقدونیه را در اختیار خود گرفتند و ژان پنجم مجبور شد تا آنها را به عنوان اختیاردار امپراتوری بیزانس به رسمیت بشناسد. [ ۴] او همچنین در اوایل ۱۳۷۳ مجبور شد تا برای نمایش سرسپردگی خود به مراد یکم، سلطان عثمانی او را در لشکرکشی هایش در آسیای صغیر همراهی کرده و همراه او بجنگد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآندرونیکوس چهارم پالایولوگوس، بزرگترین پسر ژان پنجم، امپراتور وقت بیزانس و هلنا کانتاکوزنه، دختر امپراتور پیشین، ژان ششم کانتاکوزنوس بود. [ ۳]
آندرونیکوس در اوایل دههٔ ۱۳۵۰ به امپراتوری مشترک با پدرش منصوب شده بود[ ۳] و درمدتی که ژان پنجم در مجارستان ( ۱۳۶۶ - ۷ ) و ایتالیا ( ۱۳۶۹ - ۱۳۷۱ ) به سر می برد تا با دادن امتیازاتی مذهبی به آنان، حمایت ایشان را برای کمک به امپراتوری بیزانس در مقابله با حملات ترکان عثمانی جلب نماید به عنوان نایب السلطنهٔ او ادارهٔ امور را برعهده داشت. [ ۲] هنگامی که ژان پنجم در سفرش به ایتالیا در ۱۳۶۹ توسط ونیزی ها به عنوان بدهکار دستکیر و زندانی شد[ ۴] با آنها توافق نمود تا جزیرهٔٔ تندوس را در ازای گذشتن از بدهی های بیزانس، پرداخت ۲۵هزار دوکات به او و بازگرداندن جواهرت تاج امپراتور به ونیزی ها بدهد. [ ۵] ونیزی ها این پیشنهاد را پذیرفتند اما آندرونیکوس چهارم از واگذاری تندوس به آنها سر باز زد و توافقنامهٔ پدرش با آنها را باطل نمود. [ ۵] در نتیجه آنها ژان را نگاه داشتند تا آنکه پسر کوچکترش، مانوئل، فرماندار تسالونیکا برای کمک به پدرش با ونیزی ها وارد مذاکره گردید و حاضر شد تا زمان برآورده شدن خواسته های آنان به عنوان گروگان در آنجا باقی بماند. [ ۲]
در ۱۳۷۱ ترکان عثمانی کنترل بخش وسیعی از مقدونیه را در اختیار خود گرفتند و ژان پنجم مجبور شد تا آنها را به عنوان اختیاردار امپراتوری بیزانس به رسمیت بشناسد. [ ۴] او همچنین در اوایل ۱۳۷۳ مجبور شد تا برای نمایش سرسپردگی خود به مراد یکم، سلطان عثمانی او را در لشکرکشی هایش در آسیای صغیر همراهی کرده و همراه او بجنگد. [ ۶]
wiki: آندرونیکوس چهارم