آنژیوگرافی تفریق دیجیتالی. آنژیوگرافی تفریق دیجیتالی ( به انگلیسی: Digital subtraction angiography ) ( یا به اختصار DSA ) یک تکنیک تصویر برداری فلوئوروسکوپی می باشد که در رادیولوژی مداخله ای به جهت به تصویر کشیدن رگ های خونی در بافت های بدن استفاده می شود. تصاویر بوسیلۀ تفریق تصویر ماسک ( mask ) که شامل تنها پس زمینۀ آناتومیک است از تصویر fill ( پرشده با ماده حاجب ) که دارای فاکتورهای کنتراست می باشد، ایجاد می شوند. [ ۱] آنژیوگرافی تفریقی اولین بار در سال ۱۹۳۵ ( در منایع انگلیسی در سال ۱۹۶۲ ) به عنوان تکنیکی دستی تشریح شده است. روش دیجیتالی DSA در دهه ۱۹۷۰ کاربردی شد. [ ۲] [ ۳]
در آنژیوگرافی سنتی، تصاویر با در معرض قرار دادن یک ناحیه مورد علاقه با اشعه ایکس کنترل شده همزمان با تزریق ماده حاجب به عروق خونی به دست می آیند. تصویری که به دست می آید شامل رگ های خونی و تمام ساختارهای رویین و زیرین است. [ ۲] تصاویر برای تعیین موقعیت و تغییرات تشریحی مفید هستند اما برای تجسم عروق خونی مناسب نیستند.
برای حذف این ساختارهای اضافی برای مشاهده بهتر عروق، ابتدا یک تصویر mask به دست می آید. تصویر ماسک به سادگی یک تصویر از همان منطقه قبل از تزریق ماده حاجب است. تجهیزات رادیولوژیی مورد استفاده برای ضبط معمولاً یک تشدیدکننده تصویر اشعه ایکس است، که پس از آن تولید تصاویر از همان منطقه را با نرخ مجموعه ( ۱ تا ۷٫۵ فریم در ثانیه ) ادامه می دهد. تصاویر تولید شده با پس زمینه خاکستری بسیار بی نور ظاهر می شود تا کنتراست بالا که نسبت به رگ های خونی ایجاد می شود خاکستری بسیار تاریک ایجاد کند. [ ۴]
همه تصاویر به صورت آنی در حالی که کنتراست به رگ های خونی تزریق می شود، توسط کامپیوتر یا پردازنده تصویر تولید می شوند.
آنژیوگرافی تفریق دیجیتال داخل وریدی ( IV - DSA ) یک نوع آنژیوگرافی است که ابتدا در اواخر دهه ۱۹۷۰ توسعه یافت. IV - DSA یک تکنیک کامپیوتری است که تصویری از پرتو ایکس منطقهٔ بدن را قبل و بعد از تزریق ید رادیواکتیو به داخل ورید مقایسه می کند. باقت ها و عروق خونی در اولین تصویر از تصویر دوم حذف می شوند و تصویری شفاف از عروق را می دهند که می تواند به طور مستقل و جدا از سایر قسمت های بدن مورد مطالعه قرار گیرد. IV - DSA نیز در ارزیابی بیماران قبل از جراحی و پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونر ( جراحی کنارگذر سرخرگ تاجی ) و برخی از عمل های پیوند عضو مفید بوده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر آنژیوگرافی سنتی، تصاویر با در معرض قرار دادن یک ناحیه مورد علاقه با اشعه ایکس کنترل شده همزمان با تزریق ماده حاجب به عروق خونی به دست می آیند. تصویری که به دست می آید شامل رگ های خونی و تمام ساختارهای رویین و زیرین است. [ ۲] تصاویر برای تعیین موقعیت و تغییرات تشریحی مفید هستند اما برای تجسم عروق خونی مناسب نیستند.
برای حذف این ساختارهای اضافی برای مشاهده بهتر عروق، ابتدا یک تصویر mask به دست می آید. تصویر ماسک به سادگی یک تصویر از همان منطقه قبل از تزریق ماده حاجب است. تجهیزات رادیولوژیی مورد استفاده برای ضبط معمولاً یک تشدیدکننده تصویر اشعه ایکس است، که پس از آن تولید تصاویر از همان منطقه را با نرخ مجموعه ( ۱ تا ۷٫۵ فریم در ثانیه ) ادامه می دهد. تصاویر تولید شده با پس زمینه خاکستری بسیار بی نور ظاهر می شود تا کنتراست بالا که نسبت به رگ های خونی ایجاد می شود خاکستری بسیار تاریک ایجاد کند. [ ۴]
همه تصاویر به صورت آنی در حالی که کنتراست به رگ های خونی تزریق می شود، توسط کامپیوتر یا پردازنده تصویر تولید می شوند.
آنژیوگرافی تفریق دیجیتال داخل وریدی ( IV - DSA ) یک نوع آنژیوگرافی است که ابتدا در اواخر دهه ۱۹۷۰ توسعه یافت. IV - DSA یک تکنیک کامپیوتری است که تصویری از پرتو ایکس منطقهٔ بدن را قبل و بعد از تزریق ید رادیواکتیو به داخل ورید مقایسه می کند. باقت ها و عروق خونی در اولین تصویر از تصویر دوم حذف می شوند و تصویری شفاف از عروق را می دهند که می تواند به طور مستقل و جدا از سایر قسمت های بدن مورد مطالعه قرار گیرد. IV - DSA نیز در ارزیابی بیماران قبل از جراحی و پس از عمل جراحی بای پس عروق کرونر ( جراحی کنارگذر سرخرگ تاجی ) و برخی از عمل های پیوند عضو مفید بوده است.
