اپولونیوس پرگایی

دانشنامه آزاد فارسی

آپولونیوس پرگایی. آپولونیوسِ پِرْگایی (ح ۲۶۲ـ ح ۱۹۰پ م)(Apollonius of Perga)
(به عربی: اُبُلونیوسِ نجار) ریاضی دان یونانی، ملقّب به هندسه دان کبیر. در کتابش با نام مقاطع مخروطی، نشان داد صفحه ای که یک مخروط را قطع می کند، بسته به وضعیت تقاطع، دایره، بیضی، سهمییا هذلولیپدید می آورد. او در نجوم نیز دستگاهی از دوایر با نام افلاک تدویررا به کار برد و از آن برای تبیین حرکت سیارات بهره گرفت. این نظام با اصلاحاتی که بعدها بطلمیوسدر آن به عمل آورد، تا رنسانسبه کار می رفت. نظر به این که بیشتر دستاوردهایش مبتنی بر مبانی اقلیدسیاست، گمان می رود در مدرسه ای درس خوانده باشد که اقلیدس در اسکندریهتأسیس کرده بود. کتاب مقاطع مخروطی شامل هشت مقاله بود که از آن هفت مقاله به جا مانده است. چهار مقالۀ اول شامل مقدمه و شرح آثار پیشینیان است. در چهار مقالۀ بعدی، آپولونیوس دستاوردهای مهم خودش را در زمینۀ مقاطع مخروطی مطرح می کند. این دستاوردها هنوز هم مبنای قسمت اعظم هندسه ای است که در نجومو علم پرتاب شناسیو هدایت موشک هاکاربرد دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس