[ویکی اهل البیت] آیت الله محمدتقی فلسفی. حجت الاسلام محمدتقی فلسفی (1326-1377ش)، واعظ مشهور و از شخصیت های مبارز انقلاب اسلامی ایران به شمار می آید. وی به دلیل منبرها و مبارزات ضد دولت پهلوی و مواعظ مشهورش شناخته شده است.
محمدتقی فلسفی، دهم ربیع الاول مولود سال 1326 هـ.ق (1286 هـ.ش) در تهران زاده شد.
پدرش، آیت الله شیخ محمدرضا تنکابنی (متولد 1282 هـ.ق) از مجتهدان و مدرسان زبردست بود که سال ها در مدرسه «فیلسوف الدوله» تهران تدریس می کرد. وی یکی از شاگردان آیت الله تنکابنی، آیت الله آخوند ملا علی همدانی و آیت الله آقا میرزا هاشم آملی بود. عموم مردم و حتی قضات دادگستری در باب مسائل فقهی به ایشان مراجعه می کردند و حتی عالمان بزرگ نیز به دیدن او می رفتند. سرانجام بعد از عمری طولانی و پربرکت در 103 سالگی (سال 1385 هـ.ق؛ 1345 ش) از دنیا رفت. پدر وی آیت الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنی متولد رامسر با بزرگانی چون مرحوم سید حسن مدرس و مرحوم آیت الله کاشانی مرتبط بود همچنین در غائله انجمن های ایالتی و ولایتی وارد مبارزه با دولت شد.
مادر آقای فلسفی، طوبی خانم (فرزند آقا ابوالحسن تاجر اصفهانی مقیم تهران) بسیار متدین و باعاطفه بود و در دوره کشف حجاب، هرگز از خانه اش خارج نشد. وی برای تربیت فرزندانش تلاش بسیاری کرد. این بانوی محترمه سرانجام در 12 شعبان سال 1360 هـ.ق بر اثر سکته قلبی رحلت کرد.
دوره کودکی محمدتقی، با نظارت مستقیم مادر بزرگوارش سپری شد. محمدتقی و برادرانش معمولاً در کوچه بازی نمی کردند؛ زیرا مادرشان به آن ها گفته بود که شما روحانی زاده هستید و باید خویشتن دار باشید، بنابراین آنان در خانه بازی می کردند.
بعد از پایان شش سالگی به دبستان توفیق وارد شد. این دبستان توسط مدیری باایمان، باسواد و اهل فضیلت به نام شیخ محمدرضا توفیق اداره می شد. او در آن جا شش سال تحصیل کرد و خواندن و نوشتن و نظم و انضباط و برخی از آیات قرآن را آموخت و موفق به دریافت گواهینامه اتمام تحصیلات ابتدایی گردید.
بعد از پایان تحصیلات ابتدایی شروع به تحصیل مقدمات علوم اسلامی در مدرسه حاج ابوالفتح کرد و نزد شیخ محمد رشتی؛ صرف و نحو آموخت و علم معانی و بیان را بر اساس کتاب مطول از میرزا یونس قزوینی فراگرفت. در علم فقه و اصول از شیخ محمدعلی کاشانی در مدرسه عبدالله خان و از شیخ مهدی در مدرسه محمدیه بهره مند شد و از پدرش (آیت الله تنکابنی)، قوانین و شرح لمعه را آموخت.
محمدتقی فلسفی، دهم ربیع الاول مولود سال 1326 هـ.ق (1286 هـ.ش) در تهران زاده شد.
پدرش، آیت الله شیخ محمدرضا تنکابنی (متولد 1282 هـ.ق) از مجتهدان و مدرسان زبردست بود که سال ها در مدرسه «فیلسوف الدوله» تهران تدریس می کرد. وی یکی از شاگردان آیت الله تنکابنی، آیت الله آخوند ملا علی همدانی و آیت الله آقا میرزا هاشم آملی بود. عموم مردم و حتی قضات دادگستری در باب مسائل فقهی به ایشان مراجعه می کردند و حتی عالمان بزرگ نیز به دیدن او می رفتند. سرانجام بعد از عمری طولانی و پربرکت در 103 سالگی (سال 1385 هـ.ق؛ 1345 ش) از دنیا رفت. پدر وی آیت الله حاج شیخ محمدرضا تنکابنی متولد رامسر با بزرگانی چون مرحوم سید حسن مدرس و مرحوم آیت الله کاشانی مرتبط بود همچنین در غائله انجمن های ایالتی و ولایتی وارد مبارزه با دولت شد.
مادر آقای فلسفی، طوبی خانم (فرزند آقا ابوالحسن تاجر اصفهانی مقیم تهران) بسیار متدین و باعاطفه بود و در دوره کشف حجاب، هرگز از خانه اش خارج نشد. وی برای تربیت فرزندانش تلاش بسیاری کرد. این بانوی محترمه سرانجام در 12 شعبان سال 1360 هـ.ق بر اثر سکته قلبی رحلت کرد.
دوره کودکی محمدتقی، با نظارت مستقیم مادر بزرگوارش سپری شد. محمدتقی و برادرانش معمولاً در کوچه بازی نمی کردند؛ زیرا مادرشان به آن ها گفته بود که شما روحانی زاده هستید و باید خویشتن دار باشید، بنابراین آنان در خانه بازی می کردند.
بعد از پایان شش سالگی به دبستان توفیق وارد شد. این دبستان توسط مدیری باایمان، باسواد و اهل فضیلت به نام شیخ محمدرضا توفیق اداره می شد. او در آن جا شش سال تحصیل کرد و خواندن و نوشتن و نظم و انضباط و برخی از آیات قرآن را آموخت و موفق به دریافت گواهینامه اتمام تحصیلات ابتدایی گردید.
بعد از پایان تحصیلات ابتدایی شروع به تحصیل مقدمات علوم اسلامی در مدرسه حاج ابوالفتح کرد و نزد شیخ محمد رشتی؛ صرف و نحو آموخت و علم معانی و بیان را بر اساس کتاب مطول از میرزا یونس قزوینی فراگرفت. در علم فقه و اصول از شیخ محمدعلی کاشانی در مدرسه عبدالله خان و از شیخ مهدی در مدرسه محمدیه بهره مند شد و از پدرش (آیت الله تنکابنی)، قوانین و شرح لمعه را آموخت.
wikiahlb: آیت_الله_محمدتقی_فلسفی