ایه امن الرسول

[ویکی اهل البیت] آیه آمن الرّسول. آیه 285 و 286 سوره بقره/ 2 که با عبارت «ءَامنَ الرَّسول» آغاز می شود به این نام شهرت یافته است.
«آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلآئِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَنُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ»
«لاَیُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَ عَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَتُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَطَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَی الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ»
منشأ این شهرت، روایات فراوانی است که از پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام در فضیلت و قرائت آن ها نقل شده. مجموع این روایات از عظمت این دو آیه خبر می دهد. از پیامبر درباره فضیلت آن نقل شده که دو آیه آخر بقره، از گنجی در زیر عرش الهی به وی بخشیده شده است.
در روایتی از ابن عباس آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در حالی که جبرئیل در حضورش بود، صدایی را از بالای سر خود شنید. جبرئیل با نگاه به آسمان گفت: هم اکنون دری از آسمان باز شد که تاکنون گشوده نشده بود؛ سپس فرشته ای فرود آمد و پیامبر صلی الله علیه و آله را به دو نور، یکی فاتحة الکتاب و دیگری آیات پایانی سوره بقره بشارت داد که به هیچ پیامبر دیگری داده نشده بود.
در روایت دیگری از امام صادق علیه السلام آمده که این دو آیه در معراج به پیامبر اعطا شد؛ اما گویا هیچ یک از این دو روایت به زمان نزول آیه اشاره ای ندارند و فقط در مقام تکریم و تعظیم این دو آیه است.

[ویکی فقه] آیه آمن الرسول.
خدای متعال در قرآن در آیات آخر سوره بقره می فرماید:«آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ»؛پیامبر (خدا) بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ایمان آورده است ، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و کتابها و فرستادگانش ایمان آورده اند (و گفتند:) (میان هیچ یک از فرستادگانش فرق نمى گذاریم ) و گفتند: (شنیدیم و گردن نهادیم ، پروردگارا، آمرزش تو را (خواستاریم ) و فرجام به سوى تو است .«لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ»؛خداوند هیچ کس را جز به قدر توانایى اش تکلیف نمى کند. آنچه (از خوبى ) به دست آورده به سود او، و آنچه (از بدى ) به دست آورده به زیان اوست . پروردگارا، اگر فراموش کردیم یا به خطا رفتیم بر ما مگیر، پروردگارا، هیچ بار گرانى بر (دوش ) ما مگذار؛ همچنانکه بر (دوش ) کسانى که پیش از ما بودند نهادى . پروردگارا، و آنچه تاب آن نداریم بر ما تحمیل مکن ؛ و از ما درگذر؛ و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تویى ؛ پس ما را بر گروه کافران پیروز کن .
تعریف
آیه آمن الرّسول به دلیل این که با عبارت: «ءَامنَ الرَّسول» آغاز مى شود، به این نام شهرت یافته است. منشأ این شهرت، روایات فراوانى است که از پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام در فضیلت و قرائت آن نقل شده. مجموع این روایات، از عظمت این دو آیه خبر مى دهد. از پیامبر درباره فضیلت آن نقل شده که دو آیه آخر بقره، از گنجى در زیر عرش الهی به وى بخشیده شده است.
فضائل القرآن، ابوعبید، ص ۲۳۳؛ فضائل القرآن، نسائى، ص ۹۴؛ ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۴۸.
در زمینه آثار و فضیلت قرائت آن، از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل شده که هر کس دو آیه آخر بقره را در شب بخواند، او را کفایت می کند.
ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۴۸؛ مجمع البیان، ج ۲، ص ۶۹۲.
...

[ویکی شیعه] آیه آمن الرسول. آیات آمَنَ الرّسول مشهور به آیه آمن الرسول، آیات ۲۸۵ و ۲۸۶ سوره بقره.
روایاتی درباره فضیلت و خواندن آن در بعضی از نمازهای مستحب در کتاب های حدیثی شیعه و اهل سنت آمده است. در شأن نزول این آیات بر سختی تحمل محتوای آیه ۲۸۴ سوره بقره بر صحابه و آموزش راه و رسم بندگی خدا اشاره شده است. این آیات تأکیدی دوباره بر معارف و اعتقاداتی است که تمام سوره بقره درباره آن نازل شده است.
ایمان به خدا، تصدیق پیامبران، ایمان به معاد، رعایت حق عبادت خدا، ایمان قلبی و اطاعت عملی مؤمنین، آمرزش خدا، عدم تکلیف بندگان فراتر از میزان قدرت آن ها و آسان بودن دین اسلام از مسائل مورد اشاره در این دو آیه است.

[ویکی اهل البیت] آیه آمن الرسول. آیه 285 و 286 سوره بقره/ 2 که با عبارت «ءَامنَ الرَّسول» آغاز می شود به این نام شهرت یافته است.
«آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلآئِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَنُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ»
«لاَیُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَ عَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَتُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَطَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَی الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ»
منشأ این شهرت، روایات فراوانی است که از پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام در فضیلت و قرائت آن ها نقل شده. مجموع این روایات از عظمت این دو آیه خبر می دهد. از پیامبر درباره فضیلت آن نقل شده که دو آیه آخر بقره، از گنجی در زیر عرش الهی به وی بخشیده شده است.
در روایتی از ابن عباس آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در حالی که جبرئیل در حضورش بود، صدایی را از بالای سر خود شنید. جبرئیل با نگاه به آسمان گفت: هم اکنون دری از آسمان باز شد که تاکنون گشوده نشده بود؛ سپس فرشته ای فرود آمد و پیامبر صلی الله علیه و آله را به دو نور، یکی فاتحة الکتاب و دیگری آیات پایانی سوره بقره بشارت داد که به هیچ پیامبر دیگری داده نشده بود.
در روایت دیگری از امام صادق علیه السلام آمده که این دو آیه در معراج به پیامبر اعطا شد؛ اما گویا هیچ یک از این دو روایت به زمان نزول آیه اشاره ای ندارند و فقط در مقام تکریم و تعظیم این دو آیه است.
در زمینه آثار و فضیلت قرائت آن، از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده که هر کس دو آیه آخر بقره را در شب بخواند، او را کفایت می کند و از امام علی علیه السلام نقل شده که هر کس اسلام را دریافته باشد، پیش از قرائت آمن الرسول و آیة الکرسی نمی خوابد.
همچنین نقل شده که هرگاه پیامبر این دو آیه و آیة الکرسی را قرائت می کرد، تبسم نموده، می فرمود: آن دو از گنج الهیِ زیر عرش است. در روایت دیگری که قتاده به طور مرسل از پیامبر نقل کرده، آمده است که خداوند دو هزار سال پیش از آفرینش آسمان ها و زمین، کتابی داشته و دو آیه آخر سوره بقره را از آن فرود آورده است؛ پس اگر آن دو، سه شب در خانه ای خوانده شود شیطان به آن نزدیک نمی شود؛ همچنین درباره نزول این دو آیه، دو روایت به ظاهر متضاد دیده می شود.