[ویکی فقه] آیه انذار. آیه علنى کردن دعوت پیامبر در سال سوم بعثت را آیه انذار گویند.
به آیه ۲۱۴ سوره شعرا "آیه انذار" مى گویند: "و انذر عشیرتک الا قربین
شعرا/سوره۲۶، آیه۲۱۴.
براساس آن چه در تاریخ آمده، پیامبر(ص) در سال سوم بعثت مأمور ابلاغ این دعوت شد؛ زیرا تا آن زمان، دعوت، مخفیانه انجام مى گرفت و تعداد کمى اسلام را پذیرا شده بودند.اما هنگامى که آیه انذار و آیه "فاصدع بما تؤمر و اعرض عن المشرکین،"
حجر/سوره۱۵، آیه۹۴.
پیامبر (ص) بستگان نزدیکش را به خانه ابوطالب دعوت کرد و پس از صرف غذا آنان را به دین اسلام دعوت نمود. از میان آن جمعیت که حدود ۴۰ نفر بودند جز علی - علیه السلام - کسى به نداى پیامبر (ص) لبیک نگفت.
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۱۵، ص۳۷۱.
...
به آیه ۲۱۴ سوره شعرا "آیه انذار" مى گویند: "و انذر عشیرتک الا قربین
شعرا/سوره۲۶، آیه۲۱۴.
براساس آن چه در تاریخ آمده، پیامبر(ص) در سال سوم بعثت مأمور ابلاغ این دعوت شد؛ زیرا تا آن زمان، دعوت، مخفیانه انجام مى گرفت و تعداد کمى اسلام را پذیرا شده بودند.اما هنگامى که آیه انذار و آیه "فاصدع بما تؤمر و اعرض عن المشرکین،"
حجر/سوره۱۵، آیه۹۴.
پیامبر (ص) بستگان نزدیکش را به خانه ابوطالب دعوت کرد و پس از صرف غذا آنان را به دین اسلام دعوت نمود. از میان آن جمعیت که حدود ۴۰ نفر بودند جز علی - علیه السلام - کسى به نداى پیامبر (ص) لبیک نگفت.
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۱۵، ص۳۷۱.
...
wikifeqh: آیه_انذار
[ویکی شیعه] آیه انذار. آیه انذار، آیه ۲۱۴ سوره شعراء است که در سال سوم بعثت بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد. بر طبق این آیه، پیامبر (ص) مأمور شد تا خویشان نزدیکش را بیم و هشدار دهد. رسول خدا (ص) نیز آنان را دعوت نمود و پس از فراخواندن به اسلام، علی بن ابی طالب (ع) را به عنوان جانشین و خلیفه پس از خود معرفی کرد.
بر طبق این آیه پیامبر اسلام (ص) مأمور شد تا خویشانش را به اسلام بخواند و آنان را بیم دهد.
طبق آنچه در تفاسیر شیعه و اهل سنت آمده است، پس از نزول این آیه، پیامبر(ص) چهل نفر از خویشان نزدیکش را به مهمانی دعوت نمود و به آنان گفت :
بر طبق این آیه پیامبر اسلام (ص) مأمور شد تا خویشانش را به اسلام بخواند و آنان را بیم دهد.
طبق آنچه در تفاسیر شیعه و اهل سنت آمده است، پس از نزول این آیه، پیامبر(ص) چهل نفر از خویشان نزدیکش را به مهمانی دعوت نمود و به آنان گفت :
wikishia: آیه_انذار
[ویکی اهل البیت] آیه انذار. آیه انذار آیه 214 سوره شعراء می باشد که به موجب آن پیامبر مامور به انذار خویشان نزدیک خود گردید و در جریان انجام این دستور که پیامبر آن را در یک مهمانی که ترتیب داد اجرا نمود، امیرالمومنین علیه السلام را به عنوان وزیر و جانشین خود تعیین نمود.
«وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ»
و خویشان نزدیکت را بیم ده.
"عشیره" به معنای خویشاوندان است. چون خویشاوندان با یکدیگر معاشرت می کنند به آنها می گویند عشیره عشیره اقربین یعنی خویشان نزدیک. خداوند در این آیه شریفه به پیامبر فرمان می دهد که دعوت خود را انذار خویشاوندان نزدیکش آغاز نماید.
وقتی این آیه شریفه نازل شد رسول اکرم به علی(ع) فرمود غذایی ترتیب بده و بنی هاشم و بنی عبد المطّلب را دعوت کن. علی (ع) هم غذایی از گوشت درست کرد و مقداری شیر نیز تهیه کرد که آنها بعد از غذا خوردند. پیغمبر اکرم اعلام دعوت کرد و فرمود من پیغمبر خدا هستم و از جانب خدا مبعوثم. من مأمورم که ابتدا شما را دعوت کنم و اگر سخن مرا بپذیرید سعادت دنیا و آخرت نصیب شما خواهد شد. ابو لهب که عموی پیغمبر بود تا این جمله را شنید عصبانی و ناراحت شد و گفت تو ما را دعوت کردی برای اینکه چنین مزخرفی را به ما بگویی؟ ! جار و جنجال راه انداخت و جلسه را بهم زد. پیغمبر اکرم برای بار دوم به علی (ع) دستور تشکیل جلسه را داد. خود امیر المؤمنین که راوی هم هست می فرماید که اینها حدود چهل نفر بودند یا یکی کم یا یکی زیاد. در دفعه ی دوم پیغمبر اکرم به آنها فرمود هر کسی از شما که اول دعوت مرا بپذیرد، وصیّ، وزیر و جانشین من خواهد بود. غیر از علی (ع) احدی جواب مثبت نداد و هر چند بار که پیغمبر اعلام کرد، علی (ع) از جا بلند شد. در آخر پیغمبر فرمود بعد از من تو وصیّ و وزیر و خلیفه من خواهی بود
«وَأَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْأَقْرَبِینَ»
و خویشان نزدیکت را بیم ده.
"عشیره" به معنای خویشاوندان است. چون خویشاوندان با یکدیگر معاشرت می کنند به آنها می گویند عشیره عشیره اقربین یعنی خویشان نزدیک. خداوند در این آیه شریفه به پیامبر فرمان می دهد که دعوت خود را انذار خویشاوندان نزدیکش آغاز نماید.
وقتی این آیه شریفه نازل شد رسول اکرم به علی(ع) فرمود غذایی ترتیب بده و بنی هاشم و بنی عبد المطّلب را دعوت کن. علی (ع) هم غذایی از گوشت درست کرد و مقداری شیر نیز تهیه کرد که آنها بعد از غذا خوردند. پیغمبر اکرم اعلام دعوت کرد و فرمود من پیغمبر خدا هستم و از جانب خدا مبعوثم. من مأمورم که ابتدا شما را دعوت کنم و اگر سخن مرا بپذیرید سعادت دنیا و آخرت نصیب شما خواهد شد. ابو لهب که عموی پیغمبر بود تا این جمله را شنید عصبانی و ناراحت شد و گفت تو ما را دعوت کردی برای اینکه چنین مزخرفی را به ما بگویی؟ ! جار و جنجال راه انداخت و جلسه را بهم زد. پیغمبر اکرم برای بار دوم به علی (ع) دستور تشکیل جلسه را داد. خود امیر المؤمنین که راوی هم هست می فرماید که اینها حدود چهل نفر بودند یا یکی کم یا یکی زیاد. در دفعه ی دوم پیغمبر اکرم به آنها فرمود هر کسی از شما که اول دعوت مرا بپذیرد، وصیّ، وزیر و جانشین من خواهد بود. غیر از علی (ع) احدی جواب مثبت نداد و هر چند بار که پیغمبر اعلام کرد، علی (ع) از جا بلند شد. در آخر پیغمبر فرمود بعد از من تو وصیّ و وزیر و خلیفه من خواهی بود
wikiahlb: آیه_انذار
[ویکی حج] آیه انذار. آیه انذار آیه ۲۱۴ سوره شعراء درباره انذار خویشاوندان پیامبر(ص) است. رسول الله(ص) پس از نزول این آیه به علی(ع) دستور داد که نزدیکانش را به مهمانی دعوت کند. در این مهمانی، پیامبر(ص) پیام الهی مبنی بر مأموریتش و تعیین جانشین پس از خودش را به آنان اعلام کرد اما ابولهب جلسه را به هم زد. روز بعد هم به همین ترتیب عمل شد و پیامبر(ص) خطاب به حاضران، از رسالت خویش سخن گفت و از آنان در این راه یاری خواست؛ ولی هیچ کس جز علی(ع) دعوت او را پاسخ نگفت. رسول خدا، پس از اتمام حجت بر قوم خود، علی بن ابی طالب(ع) را برادر، وصی و خلیفه پس از خود در میان ملسمانان خواند.
انذار مصدر باب اِفعال از ریشه «ن ذ ر» و به معنای آگاه ساختن همراه بیم و پرهیز است. این مفهوم در بیش از ۱۲۴ جا در قرآن به کار رفته و در کنار تبشیر از وظایف مهم پیامبران به شمار رفته است.
انذار مصدر باب اِفعال از ریشه «ن ذ ر» و به معنای آگاه ساختن همراه بیم و پرهیز است. این مفهوم در بیش از ۱۲۴ جا در قرآن به کار رفته و در کنار تبشیر از وظایف مهم پیامبران به شمار رفته است.
wikihaj: آیه_انذار