[ویکی فقه] آیه جزیه. آیه جزیه به آیه ۲۹ سوره توبه اطلاق می شود.
← حکم وجوب جهاد با اهل کتاب
۱. ↑ توبه/سوره۹، آیه۲۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۸۸.
...
← حکم وجوب جهاد با اهل کتاب
۱. ↑ توبه/سوره۹، آیه۲۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۸۸.
...
wikifeqh: آیه_جزیه
[ویکی شیعه] آیه جزیه. آیه جزیه، بیست و نهمین آیه از سوره توبه است. در این آیه مسلمانان به جهاد با اهل کتاب تا زمان اسلام آوردن یا دریافت جزیه از آنان فرمان داده شده اند. این آیه در زمان صدور دستور پیامبر(ص) بر جنگ با رومیان نازل شد. غزوه تبوک پس از نزول آیه جزیه آغاز شد.
برخی مفسران این آیه را ناسخ تمام آیات با مضامین صلح یا آیاتی که جهاد را منوط به شرایطی کرده اند می دانند. برخی از اندیشمندان مسلمان بر اساس این آیه در خصوص روابط سیاسی و حقوقی کشورهای مسلمانان با سایر کشورها معتقد به اصالت جنگ شده اند.
آیه جزیه، آیه بیست و نهم سوره توبه است که به جهاد با اهل کتاب تا زمان اسلام آوردن یا دریافت جزیه از آنان فرمان داده است. در برخی متون به آن، آیه سیف و قتال نیز گفته شده است. متن این آیه چنین است:
برخی مفسران این آیه را ناسخ تمام آیات با مضامین صلح یا آیاتی که جهاد را منوط به شرایطی کرده اند می دانند. برخی از اندیشمندان مسلمان بر اساس این آیه در خصوص روابط سیاسی و حقوقی کشورهای مسلمانان با سایر کشورها معتقد به اصالت جنگ شده اند.
آیه جزیه، آیه بیست و نهم سوره توبه است که به جهاد با اهل کتاب تا زمان اسلام آوردن یا دریافت جزیه از آنان فرمان داده است. در برخی متون به آن، آیه سیف و قتال نیز گفته شده است. متن این آیه چنین است:
wikishia: آیه_جزیه
[ویکی اهل البیت] آیه جزیه. به آیه 29 سوره توبه/9 «آیه جزیه» گفته اند. جزیه از ماده جزا به معنای مالی است که از کافران موجود در پناه حکومت اسلامی در برابر حفظ مال و جانشان گرفته می شود.
بر اساس این آیه، مسلمانان اجازه دارند با اهل کتاب به مبارزه و پیکار برخیزند تا آنان به پرداخت جزیه تن دهند:
«قَتِلوا الّذینَ لاَیؤمِنونَ بِاللّهِ و لاَبِالیوم الأَخِرِ و لاَیحَرِّمونَ ما حَرّمَ اللّهُ و رَسولُهُ و لاَیدینونَ دِینَ الحَقِّ مِن الّذینَ أُوتُوا الکِتبَ حَتّی یعطوا الجِزیةَ عَن ید و هُم صَغِرون»
بر اساس این آیه، مسلمانان اجازه دارند با اهل کتاب به مبارزه و پیکار برخیزند تا آنان به پرداخت جزیه تن دهند:
«قَتِلوا الّذینَ لاَیؤمِنونَ بِاللّهِ و لاَبِالیوم الأَخِرِ و لاَیحَرِّمونَ ما حَرّمَ اللّهُ و رَسولُهُ و لاَیدینونَ دِینَ الحَقِّ مِن الّذینَ أُوتُوا الکِتبَ حَتّی یعطوا الجِزیةَ عَن ید و هُم صَغِرون»
wikiahlb: آیه_جزیه
[ویکی فقه] آیه جزیه (علوم قرآنی). آیه جزیه به آیه ۵ سوره توبه ، درباره جنگ و قتال با مشرکان به دلیل پیمان شکنی آنان اطلاق می شود.
به آیه ۵ سوره توبه "آیه سیف" می گویند: (فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشرکین حیث وجدتموهم وخذوهم واحصروهم واقعدوا لهم کل مرصد فان تابوا واقاموا الصلاة وآتوا الزکاة فخلوا سبیلهم ان الله غفور رحیم)؛ "پس چون ماه های حرام سپری شد مشرکان را هر کجا یافتید بکشید و آنان را دستگیر کنید و به محاصره درآورید و در هر کمینگاهی به کمین آنان بنشینید پس اگر توبه کردند و نماز برپا داشتند و زکات دادند راه برایشان گشاده گردانید زیرا خدا آمرزنده مهربان است ".
توبه/سوره۹، آیه۵.
برخی این آیه را "رئیس الناسخات" نیز نامیده اند؛ زیرا آیات متعددی را نسخ کرده است.
وجه نامگذاری به آیه سیف
آیات ۱ تا ۲۸ سوره توبه در سال نهم و قبل از مراسم حج اکبر نازل شد، و در مراسم حج به وسیله امیر مؤمنان علی علیه السّلام به مردم ابلاغ گردید. در آیات نخستین این سوره، قرآن کریم تمام پیمان ها و قراردادهای مشرکان را با مسلمانان به طور یک جانبه (بر اثر نقض عهد مکرر مشرکان) ملغی اعلام نمود. سپس به آنان چهار ماه مهلت داد تا در وضع خود و آئین اسلام بیندیشند و پس از تمام شدن مدت مقرر باید دست از آیین بت پرستی بکشند یا آماده پیکار گردند. بدین خاطر در آیه پنجم سوره توبه فرمود: "هرگاه ماه های حرام (منظور همان چهار ماه تعیین شده است نه ماه های حرام مشهور، از ذی القعده ، ذی الحجه ، محرم و رجب ) به پایان رسید، مشرکان را هر کجا یافتید به قتل برسانید و یا اسیر کنید". به این دلیل به این آیه، "آیه سیف (جنگ) " گفته اند. برخی نیز به آیه ۲۹ سوره توبه
سوره توبه/۹، آیه۲۹.
...
به آیه ۵ سوره توبه "آیه سیف" می گویند: (فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشرکین حیث وجدتموهم وخذوهم واحصروهم واقعدوا لهم کل مرصد فان تابوا واقاموا الصلاة وآتوا الزکاة فخلوا سبیلهم ان الله غفور رحیم)؛ "پس چون ماه های حرام سپری شد مشرکان را هر کجا یافتید بکشید و آنان را دستگیر کنید و به محاصره درآورید و در هر کمینگاهی به کمین آنان بنشینید پس اگر توبه کردند و نماز برپا داشتند و زکات دادند راه برایشان گشاده گردانید زیرا خدا آمرزنده مهربان است ".
توبه/سوره۹، آیه۵.
برخی این آیه را "رئیس الناسخات" نیز نامیده اند؛ زیرا آیات متعددی را نسخ کرده است.
وجه نامگذاری به آیه سیف
آیات ۱ تا ۲۸ سوره توبه در سال نهم و قبل از مراسم حج اکبر نازل شد، و در مراسم حج به وسیله امیر مؤمنان علی علیه السّلام به مردم ابلاغ گردید. در آیات نخستین این سوره، قرآن کریم تمام پیمان ها و قراردادهای مشرکان را با مسلمانان به طور یک جانبه (بر اثر نقض عهد مکرر مشرکان) ملغی اعلام نمود. سپس به آنان چهار ماه مهلت داد تا در وضع خود و آئین اسلام بیندیشند و پس از تمام شدن مدت مقرر باید دست از آیین بت پرستی بکشند یا آماده پیکار گردند. بدین خاطر در آیه پنجم سوره توبه فرمود: "هرگاه ماه های حرام (منظور همان چهار ماه تعیین شده است نه ماه های حرام مشهور، از ذی القعده ، ذی الحجه ، محرم و رجب ) به پایان رسید، مشرکان را هر کجا یافتید به قتل برسانید و یا اسیر کنید". به این دلیل به این آیه، "آیه سیف (جنگ) " گفته اند. برخی نیز به آیه ۲۹ سوره توبه
سوره توبه/۹، آیه۲۹.
...
wikifeqh: آیه_جزیه_(علوم_قرآنی)