ایه حیض

[ویکی فقه] آیه حیض. آیه حیض به آیه ۲۲۲ سوره بقره اطلاق می شود.
← آمیزش با زن در حیض
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۲۲.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۲.
...

[ویکی شیعه] آیه حیض. آیه حیض دویست و بیست و دومین آیه از سوره بقره است که به موضوع حیض پرداخته و به جهت آزار و ضرری که برای زنان به بار می آورد، از آمیزش مردان با ایشان در این دوران نهی می کند. به نظر مفسران، این آیه در پاسخ به باورهای نادرستی است که در ذهن مسلمانان در رابطه با چگونگی ارتباط با زنان در دوران حیض شکل گرفته بود. برخی باورهای رسوخ یافته از ادیانی مانند یهود که زن را در این دوران ترک می کردند و یا برخی باورهای جاهلی که آمیزش با زن در این دوران را ترجیح می دادند، منجر به بروز رفتارهای متناقضی در برخورد با زن در دوران حیض می گشت. به نظر بسیاری از فقهای شیعه با توجه به این آیه، وقتی که زن از خون حیض پاک می شود مرد می تواند با او نزدیکی کند، حتی اگر زن غسل نکرده باشد. و برخی با توجه به دو واژه « یَطْهُرْن‏» و «تَطَهَّرْن‏» در این آیه، آمیزش مرد با زن، قبل از غسل، را حرام دانستند.
دویست و بیست و دومین آیه از سوره بقره به موضوع حیض در زنان پرداخته و مردان را از آمیزش با ایشان در این ایام منع می کند. این آیه را به آیه حیض خوانده اند. به نظر برخی مفسران اگرچه در ارتباط با معنای واژه محیض در این آیه اختلاف است، ولی مراد از آن در این آیه، همان خونی است که زن در دوران عادت ماهیانه خود می بیند. محمد حسن نجفی نیز در رابطه با معنای واژه محیض در این آیه، نظرات دانشمندان علم لغت را بررسی کرده و نتیجه می گیرد که در قرآن، این واژه به معنی همان خون مخصوصی است که به دلایلی مثل تغذیه کودک و غیر از آن در بدن زنان تولید می شود و خداوند این واژه را در این آیه به عنوان موضوعی برای برخی احکام تکلیفی به کار می برد.
محمود طالقانی در تفسیر پرتوی از قرآن دلیل این که این آیه دوران حیض را رنجی برای زنان به شمار آورده است را غلظت، عفونت و سوزندگی خاص این خون می داند که باعث اختلال در بدن زنان و تشنج اعصاب آنها می شود.

[ویکی اهل البیت] آیه حیض. آیه 222 سوره بقره/2 چگونگی معاشرت با زنان حایض را بیان کرده که بعضی به آن، «آیه حیض» یا محیض گفته اند. در شأن نزول آیه آمده است: یهود، معاشرت با این گونه زنان را به طور مطلق حرام و نصارا مطلقاً جایز می دانستند؛ حتی نزدیکی در آن وضعیت را نیز جایز می شمردند.
مشرکان عرب به ویژه آنان که در مدینه زندگی می کردند، تحت تأثیر یهود از زنان حایض جدا می شدند. هنگامی که درباره زنان حایض از پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیدند، این آیه نازل شد و از مسلمانان خواست هنگام حیض، فقط از آمیزش با آن ها کناره گیرند:
«و یسلونَکَ عَنِ المَحیضِ قُل هُوَ أَذیً فَاعتَزِلُوا النِّساءَ فِی المَحِیض و لاَ تَقرَبُوهُنَّ حتّی یطهُرن...».

[ویکی فقه] آیه حیض (علوم قرآنی). آیه ۲۲۲ بقره، درباره اجتناب از آمیزش با زنان در حالت حیض بحث می کند.
به آیه ۲۲۲ سوره بقره «آیه حیض» گفته می شود.
آیه مربوطه
(و یسئلونک عن المحیض قل هو اذی فاعتزلوا النساء فی المحیض و لا تقربوهن حتی یطهرن فاذا تطهرن فاتوهن من حیث امرکم الله ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین)؛ «و از تو، درباره خون حیض سؤال می کنند، بگو: " چیز زیانبار و آلوده ای است"، از این رو در حالت قاعدگی، از زنان کناره گیری کنید! و با آنها نزدیکی ننمایید، تا پاک شوند! و هنگامی که پاک شدند، از طریقی که خدا به شما فرمان داده، با آنها آمیزش کنید! خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد».
بقره/سوره۲، آیه۲۲۲.
زنان در هر ماه به مدت حداقل سه روز و حداکثر ده روز قاعده می شوند و آن عبارت از خونی است که با اوصاف خاصی که در کتب فقه آمده از رحم زن خارج می گردد، زن را در چنین حال "حائض" و آن خون را خون" حیض" می گویند، آیین کنونی یهود و نصارا احکام ضد یکدیگر در مورد آمیزش مردان با چنین زنانی دارند که برای هر کس حالت استفهام ایجاد می نماید.
قول یهود درباره حائض
...