ایه دین

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آیه دین. آیه دَین به آیه ۲۸۲ سوره بقره اطلاق می شود.
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه.۲۸۲
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۲.
...

[ویکی اهل البیت] آیه دین. آیه 282 سوره بقره/2 «آیه دَیْن»، نامیده شده است.
این آیه که بزرگترین آیه قرآن است، به قوانین دَیْن پرداخته و احکام اساسی قرض و رهن را بیان کرده است. برخی طولانی بودن این آیه را نشانه اهمیت نقش امور مالی از نظر قرآن می دانند:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَی أَجَلٍ مُّسَمًّی فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئًا فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهًا أَوْ ضَعِیفًا أَوْ لاَیَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَی وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیرًا أَو کَبِیرًا إِلَی أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَاللّهِ وَ أَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَی أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَ إِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ»
از این آیه، احکام فقهی فراوانی استفاده شده است. علی بن ابراهیم، پانزده حکم و برخی تا 21 حکم را استفاده کرده اند.

[ویکی فقه] آیه دین (علوم قرآنی). آیه ۲۸۲ بقره، درباره لزوم کتابت بدهی مدت دار بحث می باشد.
به آیه ۲۸۲ سوره بقره آیه دین، تداین (مداینه) و قرض می گویند.
آیه مربوطه
(یا ایها الذین آمنوا اذا تداینتم بدین الی اجل مسمی فاکتبوه …)؛ " ای کسانی که ایمان آورده اید، هر گاه به وامی تا سررسیدی معین، با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید ".
بقره/سوره۲، آیه۲۸۲.
۱. برای جلوگیری از هرگونه اشتباه و نزاع و برای قرض و وام و معاملاتی که مقداری از پول باقی می ماند باید چیزی نوشته شود.۲. نویسنده باید شخص سومی باشد تا اطمینان بیشتری به قرارداد باشد و از دستبرد یکی از طرفین سالم بماند.۳. نگارنده باید عادلانه و عین واقعیت را بنویسد.۴. نویسنده باید از احکام سند و شرایط معامله آگاه باشد.۵. افزون بر نوشتن، طرفین در قرارداد باید دو شاهد بگیرند.۶. نگارنده سند و شهود نباید به خاطر رعایت حق و عدالت اذیت شوند.۷. تداین یعنی سلم ( معامله سلف، پیش خرید و پیش فروش) یا نسیه یا اجاره و هر معامله ای که یکی از عوضین، مدت دار باشد.۸. ضرورت تعیین مدت صریح با قید روز، ماه و سال که از کلمه "مسمی" در آیه برمی آید.۹. شاهد باید دو مرد باشد (یا یک مرد و دو زن ). و….
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۸۲.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس