ایه زکات

[ویکی فقه] آیه زکات. به آیه ۱۰۳ سوره توبه (که در باره زکات اموال است) آیه زکات می گویند: ((خذ من اموالهم صدقة تطهرهم وتزکیهم بها وصل علیهم ان صلاتک سکن لهم والله سمیع علیم)؛ ) از اموال آنان صدقه ای بگیر تا به وسیله آن پاک و پاکیزه شان سازی و برایشان دعا کن زیرا دعای تو برای آنان آرامشی است و خدا شنوای داناست.
زکات به معنای رشد حاصل از برکت دادن خدا و همچنین به معنای پاک کردن آمده است. در این آیه، به بعد اخلاقی، روانی و اجتماعی زکات اشاره شده است.
آثار زکات
در آیه ۶۰ همین سوره به موارد مصرف زکات اشاره شده است: ((انما الصدقات للفقراء والمساکین والعاملین علیها والمؤلفة قلوبهم وفی الرقاب والغارمین وفی سبیل الله وابن السبیل فریضة من الله والله علیم حکیم)؛ ) « صدقات تنها به تهیدستان و بینوایان و متصدیان و پخش
...

[ویکی شیعه] آیه زکات. آیه زکات (توبه: ۶۰) موارد مصرف زکات را بیان می کند که عبارتند از: فقرا، مساکین، کارگزاران و مأموران جمع آوری زکات، مؤلفة قلوبهم، بردگان، بدهکاران، در راه خدا و در راه ماندگان. فقیهان با استناد به این آیه، مصرف زکات را منحصر در موارد مذکور دانسته اند.
این آیه، به دلیل دربرداشتن کلمه صدقات، به آیه صدقه یا صدقات نیز نامیده شده است.
آیه ۶۰ سوره توبه را آیه زکات نامیده اند؛ زیرا در این آیه موارد مصرف زکات مشخص شده است. زکات به معنای وجوب پرداخت اندازه معینی از اموال خاص است که به حد نصابی خاص رسیده باشد.

[ویکی اهل البیت] آیه زکات. موارد مصرف زکات (فقیران، مسکینان، متولیان گردآوری زکات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، ادای دین وام داران، در راه خدا و در راه ماندگان) در آیه 60 سوره توبه/9 آمده که آن را «آیه زکات» می گویند.
برخی آن را «آیه صدقه» یا «آیه صدقات» نیز نامیده اند:
«إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاکِینِ وَالْعَامِلِینَ عَلَیْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِی الرِّقَابِ وَالْغَارِمِینَ وَفِی سَبِیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِیلِ فَرِیضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ»
ابوسعید خدری در شأن نزول آیه می گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره کسانی نازل شده که به پیامبر صلی الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض می کردند و می گفتند: با ما به عدالت رفتار کن. پیامبر فرمود: وای بر شما! اگر من به عدالت رفتار نکنم، چه کسی به عدالت رفتار می کند.