ایه عذاب

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] آیه عذاب. آیه عذاب، آیات اول سوره معارج که در مورد عذاب کافران است. برخی این سوره را مکی دانسته اند؛ اما برخی از مفسران شیعه به دلیل شأن نزول آیات اولیه این سوره، آن را نپذیرفته اند. بر اساس روایات، شأن نزول این آیه در مورد عذاب یکی از منکران ولایت و جانشینی امام علی(ع) است.
به گزارش برخی از مفسران کلمه سؤال در این آیه به دو معنای طلب و دعا یا اهتمام و اعتنا تفسیر شده است. به نظر برخی این آیه از درخواست عذاب توسط بعضی از کفار حکایت می کند. درخواستی که با نوعی تحکم و تحقیر برای اجابت همراه است. بر این اساس، معنای آیه این گونه می شود که سائلی از کفار عذابی که مخصوص کافران بودن را از خداوند درخواست کرد که آن عذاب به او رسید. عذابی که مخصوص کافران است و آن ها هیچ دفع کننده ای برای آن ندارند.
برخی نیز عنوان کرده اند که معنای آیه این است که کسی از پیامبر(ص) در مورد عذاب سوال کرد؛ این عذابی که شما از آن سخن می گویید برای چه کسانی است و پیامبر پاسخ داد برای کافران. معنای دیگری که برای محتوای این آیه مطرح شده است این است که پیامبر(ص) برای برخی از کافران درخواست عذاب کرد و عذاب بر آن ها نازل شد.

[ویکی اهل البیت] آیه عذاب. نخستین آیه سوره معارج /70 را که بر اساس آن، شخصی تقاضای عذاب کرد و آن عذاب واقع شد، «آیه عذاب» گفته اند:
«سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ»
در شأن نزول این آیه آمده است که تقاضاکننده، نعمان بن حرث یا نضر بن حارث بود که پس از منصوب شدن امام علی علیه السلام به مقام ولایت و جانشینی پیامبر در روز غدیر و پخش شدن این خبر در شهرها بسیار خشمگین شد و خدمت پیامبر آمد و گفت: آیا این سخن (انتصاب) از ناحیه تو است یا از ناحیه خدا؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: سوگند به خدایی که معبودی جز او نیست، این از ناحیه خدا است.
نعمان روی برگرداند؛ در حالی که می گفت: خداوندا! اگر این سخن حق است و از ناحیه تو است، سنگی از آسمان بر ما بباران که در این هنگام، سنگی بر سر او فرود آمد و او را کشت. همین شأن نزول را بسیاری از اهل سنت نیز گفته اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس