ابش خاتون

لغت نامه دهخدا

( آبش خاتون ) آبش خاتون. [ ب ِ ] ( اِخ ) دختر اتابک سعدبن ابی بکر از سلغریان. او پس از هلاک سلجوقشاه در 666 هَ. ق. پادشاهی فارس یافت و بمیل هلاکو با منکوتیمور ازدواج کرد، و به سال 685 در تبریز درگذشت ، و بمرگ او سلسله سلغریان منقرض گردید.

فرهنگ فارسی

( آبش خاتون ) آخرین از اتابکان فارس دختر اتابک سعد بن ابوبکر . وی پس از سلجوق شاه در ۶۶۶ پادشاهی فترس یافت و به میل هولاکو با منگو تیمور پسر هولاگو ازدواج کرد و بسال ۶۸۶ تبریز در گذشت و با فوت وی سلسله اتابکان فارس ( سلغریان ) منقرض گردید .
دختر اتابک سعدبن ابی بکر از سغلریان

دانشنامه آزاد فارسی

اَبِش خاتون ( ۶۵۹ ـ تبریز ۶۸۵ق)
آخرین اتابک از اتابکان فارس یا سُلْغُریان . ابش دختر اتابک سعد بن ابو بکر زنگی و ترکان خاتون و زوجۀ منکو تیمور، پسر هولاکو، بود که پس از قتل سلجوق شاه (۶۶۲ ق) به دست مغولان ، احمد تگودار وی را به حکومت رسانید. در ۶۶۳ق قاضی شرف الدین ابراهیم بر اَبِش شورید، اما مغلوب شد و به قتل رسید. دیری نپایید که ضعف حکومت اَبِش در شیراز عملاً این شهر را از تسلط وی خارج کرد تا آن جا که اَباقاخان کارگزارانی به شیراز روانه کرد تا اوضاع را تحت نظر و تسلط خویش گیرند و سرانجام در ۶۷۲ ق، اَبِش را به تبریز فراخواند و تا ۶۸۲ق اَبِش در آن جا ماند. در این سال ، احمد تگودار، بار دیگر ابش را به حکومت شیراز گمارد، اما او باز در شیراز خودسری پیشه ساخت . پس از پیروزی ارغون خان بر احمد تگودار، ابش در ۶۸۳ از حکومت شیراز برکنار شد. سپس، ارغون فرمان داد تا ابش را، به رغم میلش، به تبریز آوردند. و او در همان جا در ۲۶ سالگی درگذشت ( ۶۸۵ ق). از ابش بناهایی در شیراز برجای مانده است. سعدی در قصیده ای ابش را ستوده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس