ابن ابی صادق. [ اِ ن ُ اَ دِ ] ( اِخ ) ابوالقاسم عبدالرحمن بن علی بن احمدبن ابی صادق نیشابوری. فیلسوف و طبیب مبرز. مولد نیشابور و به همان جا پرورش یافته. مردی فصیح بود. وقتی او را برای معالجه عمید خراسان محمدبن منصور بردند بواسطه پیری ورنج راه چون بازگشت بیمار شده در سن هشتادسالگی درگذشت. او را بقراط ثانی لقب می کردند. عمر خود را به تتبع و تفسیر کتب جالینوس صرف کرد. و وظائف الاعضاء او کتابی است کامل مشتمل بر وظائف الاعضاء جالینوس و مطالبی دیگر راجع به همین موضوع از کتب دیگر جالینوس و اطبای دیگر. و این کتاب را در 459 هَ.ق. بپایان رسانیده است. و از تصنیفات اوست : شرح مسائل حنین. شرح فصول یا فصوص ابقراط. و نیز کتاب تقدمةالمعرفة. و نسخه سه کتاب اخیر در کتابخانه ملی پاریس موجود است.
