ابن ایاز ابومحمد جمال الدین حسین بن بدر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اِیاز، ابومحمد جمال الدین حسین بن بدر بن ایاز (د ۶۸۱ق / ۱۲۸۲م )، از علمای نحو می باشد.
از زندگی او هیچ نمی دانیم . کسانی که او را دیده اند، نیز اطلاع روشنی از احوال او نداده اند. شرف دمیاطی (د ۷۰۵ق /۱۳۰۶م ) که در ۶۵۰ق /۱۲۵۲م در بغداد بوده ، او را در زی ّ سپاهی زادگان دیده است که نزد سعد بیّانی علم نحو می آموخته است .
سیوطی ، عبدالرحمان ، بغیة الوعاة، ج۱، ص۵۳۲، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم ، قاهره ، ۱۳۸۴ق / ۱۹۶۴م.
اندکی بعد صفدی
صفدی ، خلیل ، الوافی بالوفیات ، ج۱۲، ص۳۴۲، به کوشش رمضان عبدالتواب ، بیروت ، ۱۳۹۹ق /۱۹۷۹م.
از میان شاگردان او تنی چند در شمار مشاهیر درآمده اند، از آن جمله عزالدین قواس
ابن فوطی ، عبدالرزاق بن احمد، تلخیص مجمع الاداب فی معجم الالقاب ، ج۴، ص۲۱۰، به کوشش مصطفی جواد، وزارة الثقافة و الارشاد القومی ، دمشق.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس