ابن بسطام ابوغیاث

[ویکی نور] حسین بن بسطام بن سابور (شاپور) زیات واسطی، محدث شیعی امامی سده 4ق، از زندگی وی چندان اطلاعی در دست نیست. پدرش، بسطام و عموهایش زکریا، زیاد و حفص از ثقات بوده و از امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) روایت کرده اند (نجاشی، 110؛ بحر العلوم، 367/1 - 368).
خوانساری وی را هم طبقه کلینی (د 329ق) و ابن قولویه قمی (د 368ق) دانسته است (209/2). شیخ حر عاملی او را از راویان حدیث ذکر کرده است (178/17، 181، 184).
کتاب «طب الائمة» را او و برادرش، ابوعتاب (عبدالله بن بسطام) تألیف کرده اند. این کتاب، بسیار سودمند است و در آن در باب بهداشت خوراکی ها و منافع آنها و نیز ادعیه و تعویذها گفت وگو شده است (نجاشی، 39).
«طب الائمة»، احادیثی است با اسانید مربوط به منافع خوراکی ها و آشامیدنی ها و مضرات آنها و بعضی از دعاها و حرزها برای دفاع امراض (مرعشی، 321/7). این کتاب، در هند به چاپ رسیده (آقابزرگ، 139/15 - 140) و در نجف نیز به کوشش محمدمهدی موسوی خرسان، در 1385ق چاپ شده است.
دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج 3، ص 112، قهار مقیمی.